Traductions de „graniczyć“ dans le dictionnaire polonais » allemand

graniczyć <‑czy; imparf ‑icz> [graɲitʃɨtɕ] VERBE intr

1. graniczyć (mieć wspólną granicę):

graniczyć z czymś

an etw acc grenzen

2. graniczyć fig (być podobnym):

graniczyć z cudem

an [ein] Wunder grenzen

Expressions couramment utilisées avec graniczyć

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

graniczyć z cudem

an [ein] Wunder grenzen

graniczyć z czymś

an etw acc grenzen

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Obejmowało ówcześnie obszar do rzeki Łeby, gdzie graniczyło z diecezją włocławską.

pl.wikipedia.org

Komórki miały kształt zaokrąglony, szerokość nieco większą niż żyłki i graniczyły z wyraźnymi guzkami.

pl.wikipedia.org

Graniczył od południa z kluczem lipowieckim, a od zachodu ze starostwem będzińskim i księstwem siewierskim.

pl.wikipedia.org