polonais » allemand

polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

prowadzenie: Substantif
sprowadzenie: Substantif
uprowadzenie: Substantif
wprowadzenie: Substantif
zgromadzeni: Substantif
prowadzać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
prowadzić: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal
prowadzący: I. Adjectif/Adverbe II. Substantif
prowadnik: Substantif
prowadzenie się: Substantif

Résultats dont l'orthographe est similaire : prowadzenie , wprowadzenie , uprowadzenie , sprowadzenie , zgromadzeni , prowadnik , prowadzący , prowadzić , prowadzać et prowadzenie się

prowadzenie <gén ‑ia, sans pl > [provadzeɲe] SUBST nt

1. prowadzenie (wspólne pójście: dziecka):

prowadzenie

Bringen nt

prowadzenie

Begleitung f

2. prowadzenie (kierowanie: samochodu):

prowadzenie

Fahren nt

prowadzenie

Führen nt

Führen nt

prowadzenie (kursu)

Durchführung f

prowadzenie (wykładów)

Halten nt

6. prowadzenie (zachowanie się):

prowadzenie

Benehmen nt

prowadzenie

Betragen nt

prowadzenie

Verhalten nt

7. prowadzenie SPORT:

być na prowadzeniu

in Führung liegen

objąć prowadzenie

die Führung übernehmen

objąć prowadzenie

in Führung gehen

sprowadzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [sprovadzeɲe] SUBST nt

sprowadzenie czegoś do absurdu MATH

etw acc ad absurdum führen sout

uprowadzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [uprovadzeɲe] SUBST nt sout

uprowadzenie

Entführung f

uprowadzenie dziecka JUR

Kindesentziehung f

wprowadzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [fprovadzeɲe] SUBST nt sout (wstęp)

wprowadzenie

Einführung f

wprowadzenie

Einleitung f

zgromadzeni [zgromadzeɲi] SUBST

zgromadzeni plur < gén plur ‑nych>:

zgromadzeni

die Versammelten plur

zgromadzeni przyjęli uchwałę jednomyślnie

die Versammelten nahmen den Beschluss einstimmig an

I . prowadzać <‑dza; imparf ‑aj> [provadzatɕ] VERBE trans fam

prowadzać

führen

prowadzać

leiten

II . prowadzać <‑dza; imparf ‑aj> [provadzatɕ] VERBE pron fam (chodzić ze sobą)

prowadzać

miteinander gehen

I . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] VERBE trans

1. prowadzić < perf za‑> (iść razem):

prowadzić dziecko

bringen

prowadzić dziecko

begleiten

prowadzić kogoś dokądś

jdn irgendwohin bringen

prowadzić kogoś dokądś

führen

prowadzić kogoś do ołtarza

jdn zum Altar führen

prowadzić kogoś za rękę

jdn an der Hand führen

2. prowadzić (kierować pojazdem):

prowadzić samochód

fahren

prowadzić samochód

lenken

prowadzić samolot

fliegen

prowadzić samolot

steuern

3. prowadzić (nadzorować przebieg):

prowadzić badania, spotkanie

durchführen

prowadzić proces, śledztwo, wojnę

führen

4. prowadzić (zarządzać):

prowadzić dom

führen

prowadzić firmę, interesy

betreiben

5. prowadzić (realizować):

prowadzić korespondencję, dokumentację, rozmowę

führen

prowadzić kurs

durchführen

prowadzić wykład

halten

6. prowadzić (wieść):

prowadzić życie

führen

prowadzić podwójną grę

ein doppeltes Spiel spielen

to do niczego nie prowadzi

das führt zu nichts

7. prowadzić (w tańcu):

prowadzić partnera

führen

8. prowadzić (podpierać):

prowadzić rośliny

stützen

II . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] VERBE intr

1. prowadzić:

prowadzić (stanowić dojście) (droga, korytarz)

führen

2. prowadzić < perf do‑> (mieć konsekwencje):

prowadzić do czegoś

zu etw führen

3. prowadzić SPORT:

prowadzić

führen

prowadzić

in Führung liegen

4. prowadzić (w tańcu):

prowadzić

führen

5. prowadzić MUS:

prowadzić

leiten

III . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] VERBE pron

1. prowadzić (iść, trzymając się za ręce):

prowadzić

Hand in Hand gehen

2. prowadzić (zachowywać się):

dobrze/źle się prowadzić

sich acc gut/schlecht betragen [o. benehmen]

I . prowadzący [provadzontsɨ] ADJ MUS

prowadzący

Leit-

dźwięk prowadzący

Leitton m

II . prowadzący <gén ‑cego, plur ‑cy> [provadzontsɨ] SUBST m forme adj

prowadzący RADIO, TV

Moderator(in) m (f)

prowadnik <gén ‑a, plur ‑i> [provadɲik] SUBST m TEC

prowadnik

Führungsstück nt

prowadnik

Leitstück nt

prowadzenie się <gén ‑ia się, sans pl > [provadzeɲe ɕe] SUBST nt sout

prowadzenie się

Führung f

prowadzenie się

Benehmen nt

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Muzycy prowadzeni są przez głównego bębniarza, wygrywającego rytm zachęcający do walki na zawieszonym na szyi bębnie kasir. pl.wikipedia.org

Żołnierze perscy idący na wojnę z nimi czuli się jak skazani na śmierć, prowadzeni na szafot. pl.wikipedia.org

Chłopi katoliccy prowadzeni do ataku przez księży z krzyżami uderzyli z halabardami na skrzydła berneńskie. pl.wikipedia.org

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Traductions de „prowadzeni“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

prowadzenie <gén ‑ia, sans pl > [provadzeɲe] SUBST nt

1. prowadzenie (wspólne pójście: dziecka):

2. prowadzenie (kierowanie: samochodu):

3. prowadzenie (nadzorowanie: śledztwa):

4. prowadzenie (zarządzanie: domu, sklepu):

5. prowadzenie:

6. prowadzenie (zachowanie się):

7. prowadzenie SPORT:

sprowadzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [sprovadzeɲe] SUBST nt

uprowadzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [uprovadzeɲe] SUBST nt sout

wprowadzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [fprovadzeɲe] SUBST nt sout (wstęp)

zgromadzeni [zgromadzeɲi] SUBST

zgromadzeni plur < gén plur ‑nych>:

I . prowadzać <‑dza; imparf ‑aj> [provadzatɕ] VERBE trans fam

II . prowadzać <‑dza; imparf ‑aj> [provadzatɕ] VERBE pron fam (chodzić ze sobą)

I . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] VERBE trans

1. prowadzić < perf za‑> (iść razem):

2. prowadzić (kierować pojazdem):

3. prowadzić (nadzorować przebieg):

4. prowadzić (zarządzać):

5. prowadzić (realizować):

6. prowadzić (wieść):

7. prowadzić (w tańcu):

8. prowadzić (podpierać):

II . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] VERBE intr

1. prowadzić:

2. prowadzić < perf do‑> (mieć konsekwencje):

3. prowadzić SPORT:

4. prowadzić (w tańcu):

5. prowadzić MUS:

III . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] VERBE pron

1. prowadzić (iść, trzymając się za ręce):

2. prowadzić (zachowywać się):

I . prowadzący [provadzontsɨ] ADJ MUS

II . prowadzący <gén ‑cego, plur ‑cy> [provadzontsɨ] SUBST m forme adj

prowadnik <gén ‑a, plur ‑i> [provadɲik] SUBST m TEC

prowadzenie się <gén ‑ia się, sans pl > [provadzeɲe ɕe] SUBST nt sout

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

Parcourir le dictionnaire

Liens vers des informations complémentaires

Réactions

Entraineur de vocabulaire

Synonyms

Mon historique de recherche