Traductions de „uderzać“ dans le dictionnaire polonais » français

I . uderzać <uderzyć> VERBE trans

uderzyć kogoś

frapper qn

uderzyć kogoś

donner un coup à qn

uderzać kogoś w twarz

donner une gifle à qn

uderzać kogoś w twarz

frapper qn au visage

II . uderzać <uderzyć> VERBE intr

1. uderzać (tłuc):

uderzać pięścią w stół

donner un coup de poing sur la table

samochód uderzył w drzewo

la voiture a heurté un arbre

uderzać w klawisze

frapper sur les touches

2. uderzać (spadać):

grad uderzał w szybę

la grêle a frappé la vitre

III . uderzać <uderzyć> VERBE impers

uderzyło mnie, że...

cela m'a frappé que ...

IV . uderzać <uderzyć> VERBE pron

uderzać się o coś

se cogner/se heurter contre qc

uderzać się w czoło

se faire du mal au front

Expressions couramment utilisées avec uderzać

uderzać kogoś w twarz

donner une gifle à qn

uderzać pięścią w stół

donner un coup de poing sur la table

uderzać się o coś

se cogner/se heurter contre qc

uderzać się w czoło

se faire du mal au front

uderzać gdzie/jak popadnie

frapper au hasard

uderzać w klawisze

frapper sur les touches

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Na przykład właściciel, zadając pytanie, napinał swoje mięśnie i rozluźniał je, dopiero gdy koń uderzył kopytem odpowiednią liczbę razy, co było sygnałem, by koń przestał uderzać.

pl.wikipedia.org

Piłkę w czasie gry można uderzać głową, nogą, przyjmować na klatkę piersiową itp., nie wolno jedynie rozmyślnie zagrywać jej rękami.

pl.wikipedia.org

Kyokushinkai karatecy zazwyczaj używają niskich ataków mawashigeri, aby uderzać w uda przeciwników, podczas gdy w innych stylach walki ten cel uderzenia jest mniej powszechny.

pl.wikipedia.org

Dziecko może mówić, że nie kocha matki, stara się wyrwać, kopać, pluć uderzać głową, a nawet mogą wystąpić wymioty, czy moczenie.

pl.wikipedia.org

Bracia zaczęli kopać oraz uderzać szpadlami leżącą ofiarę po całym ciele (w tym w okolice głowy).

pl.wikipedia.org

Greckie μυις muia, μυιας muias – mucha; φονευς phoneus – pogromca < φονος phonos – morderca < θεινω theinō – uderzać (por. μυοφονος muophonos – zabójca myszy < μυς mus, μυος muos – mysz).

pl.wikipedia.org

Nie wolno uderzać rakietką krążka jeśli nie jest on na twojej połowie pola.

pl.wikipedia.org

Potrafi wykańczać akcje, biegać, wyśmienicie podaje, potrafi zachować się w sytuacjach jeden na jednego, potrafi uderzać głową.

pl.wikipedia.org

Rozszczep wargi lub podniebienia może uderzać w poczucie własnej wartości dziecka, zaburzając jego zdolności społeczne oraz zachowanie.

pl.wikipedia.org

Można również uderzać kielich lub np. pocierać go smyczkiem.

pl.wikipedia.org