Traductions de „biernik“ dans le dictionnaire polonais » français

biernik SUBST m GRAM

biernik

accusatif m

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Zaimki przybierają różne formy w zależności od przypadku: mianownik (podmiot), biernik (dopełnienie), zaimek emfatyczny (jak myself, herself, yourself w języku angielskim), dopełniacz (dzierżawczy).

pl.wikipedia.org

Przypuszcza się, że takim wyrazem mógł być np. *meǵh₂ („bardzo”), będący formą mianownika/biernika liczby pojedynczej przymiotnika rodzaju nijakiego.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki miały cztery przypadki (mianownik, dopełniacz, celownik oraz biernik).

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki odmieniają się przez przypadki – wyróżniamy mianownik (końcówka -u), dopełniacz (końcówka -i) i biernik (końcówka -a), a także stan konstrukcji (bez końcówki).

pl.wikipedia.org

Często opuszcza się –e– z końcówki –es w mianowniku i bierniku rodzaju nijakiego, zwłaszcza w języku mówionym.

pl.wikipedia.org

Termin inakuzatywny odnosi się do języków nominatywno-akuzatywnych (mianownikowo-biernikowych), gdzie dopełnienie bliższe czasownika przechodniego występuje w bierniku podkreślającym niewolicjonalną (bezwolną) rolę tego dopełnienia.

pl.wikipedia.org

Miał siedem przypadków: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik oraz wołacz.

pl.wikipedia.org

W negatywnych zdaniach egzystencjalnych pełni funkcję podmiotu („nie ma go”), w funkcji dopełnienia bliższego zastępuje biernik w zdaniach negatywnych („jem sałatę”, „nie jem sałaty”).

pl.wikipedia.org

Biernik dotyczy natomiast sytuacji dynamicznych, związanych z ruchem, zmianą miejsca, kierunku; odpowiada mu pytanie wohin?

pl.wikipedia.org

W przeszłości w języku niemieckim czasami pomijano końcówkę odmiany mocnej –es przed rzeczownikami rodzaju nijakiego w mianowniku i bierniku.

pl.wikipedia.org