Traductions de „orzeczenie“ dans le dictionnaire polonais » français

orzeczenie SUBST nt

1. orzeczenie JUR:

orzeczenie

verdict m

orzeczenie biegłego

avis m d'expert

2. orzeczenie GRAM:

orzeczenie

verbe m

Expressions couramment utilisées avec orzeczenie

orzeczenie biegłego

avis m d'expert

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Był autorem i współautorem 40 ekspertyz, orzeczeń, artykułów naukowych dotyczących ceramiki, ilastych minerałów.

pl.wikipedia.org

Zgodnie z art. 61 nie można pociągnąć do odpowiedzialności zawodowej obwinionego lekarza, dopóki popełnienie przewinienia zawodowego nie zostało udowodnione i stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lekarskiego.

pl.wikipedia.org

Wskutek orzeczenia separacji ustaje wspólność majątkowa pomiędzy małżonkami, nie działa również domniemanie pochodzenia od męża matki dziecka urodzonego po upływie 300 dni od ustania separacji.

pl.wikipedia.org

Zasadnicza różnica między rozwodem a separacją polega na tym, iż orzeczenie separacji nie powoduje ustania małżeństwa.

pl.wikipedia.org

Kiedy opuszczona zostaje więcej niż jedna informacja, orzeczenie zgadza się z elementem, którego liczba gramantyczna jest największa.

pl.wikipedia.org

Nie jest też obowiązkowe występowanie zarówno orzeczenia, jak i dopełnień.

pl.wikipedia.org

W korpusie inskrypcji znajdują się zdania z orzeczeniem umieszczonym na początku, wewnątrz i na końcu wypowiedzenia.

pl.wikipedia.org

W skład orzeczenia może wchodzić dwa lub więcej prefiksów osobowo-zaimkowych, przedrostki miejsca, a także sufiksy wyrażające różne odcienie działania lub stanu.

pl.wikipedia.org

Pozostałe natomiast wywołują zbliżony szyk, ale z elementem okolicznikowym lub negacją przesuniętą przed orzeczenie.

pl.wikipedia.org

Jednak przy odwołaniu się od ogłoszonego orzeczenia ten sam sąd arbitrażowy rozpatruje rewizję.

pl.wikipedia.org