Traductions de „rumienić“ dans le dictionnaire polonais » français

I . rumienić <przy-> VERBE trans CULIN

rumienić

faire rissoler

II . rumienić VERBE pron

1. rumienić za- (człowiek):

rumienić

rougir

2. rumienić przy- (mięso, ciasto):

rumienić

rissoler

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Podczas gdy te właściwości definiują główne klasy czasowników inakuzatywnych i inergatywnych, istnieją pośrednie klasy czasowników, których przynależność trudniej jest określić, na przykład istnieć, rumienić się czy pojawić się.

pl.wikipedia.org

Gdy są podekscytowane, ich policzki mogą się rumienić.

pl.wikipedia.org

Rozważano też hipotezę, wedle której płyty dodatkowo wypełniały się krwią, rumieniąc się, co zwiększało efekt wizualny.

pl.wikipedia.org