latin » allemand

bellātōrius <a, um> (bellator) nachkl.

kriegerisch, streitbar
bellatorius übtr
polemisch [ stilus ]

bellator <oris> m

Neulatein
Guerillakämpfer, Untergrundkämpfer

bellāria <ōrum> nt (bellus) vor- u. nachkl.

Nachtisch, Dessert

I . bellātrīx <Gen. īcis> (bellator) SUBST f

Kriegerin

II . bellātrīx <Gen. īcis> (bellator) ADJ f poet; nachkl.

kriegerisch, streitbar [ Roma; Diva; Thraciae gentes; ira; iracundia ]

bellicus <a, um> (bellum)

1.

zum Krieg gehörig, Kriegs- [ gloria Kriegsruhm; ius Kriegsrecht; ensis Schlachtschwert; res Kriegswesen ]

2.

kriegerisch, kampflustig

belliātulus, belliātus <a, um> (bellus) Plaut.

schön

bellor <bellārī>

→ bello

Voir aussi : bellō

bellō <bellāre [o. bellor], bellārī> (bellum)

1.

Krieg führen (cum alqo; adversus alqm; inter se)

2.

kämpfen [ armis; ense; manu ]

Stēllās, Stellātis

fruchtbares Gebiet in Kampanien

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Envoyez-le nous, nous serons heureux de pouvoir lire votre commentaire !

Page en Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina