Traductions de „UNIV“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

unik <gén ‑u, plur ‑i> [uɲik] SUBST m

unik

Ausweichmanöver nt

unik

Körpertäuschung f

zrobić unik przed czymś

ein Ausweichmanöver [vor etw] vollführen

unia <gén ‑ii, plur ‑ie> [uɲa] SUBST f

1. unia POL (związek):

unia

Union f

unia

Vereinigung f

Unia Europejska

Europäische Union

unia monetarna

Währungsunion f

Unia Wolności

Freiheitsunion f

zawrzeć unię

eine Union eingehen

zawrzeć unię

sich acc vereinigen

2. unia HIST:

unia

unierte Kirche f

unita <gén ‑ty, plur unici> [uɲita] SUBST m décl jak f w lp

1. unita RÉLIG:

unita

Unierte(r) mf

2. unita fam (członek partii):

unita

Unionist(in) m (f)

unizm <gén ‑u, loc ‑zmie, sans pl > [uɲism] SUBST m ARTS

unizm

Unismus m

ubić [ubitɕ]

ubić perf od ubijać

Voir aussi : ubijać

I . ubijać <‑ja; imparf ‑aj; perf ubić> [ubijatɕ] VERBE trans

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać fam (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; imparf ‑aj; perf ubić> [ubijatɕ] VERBE pron fam

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum m ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

upić [upitɕ]

upić perf od upijać

Voir aussi : upijać

I . upijać <‑ja; perf upić> [upijatɕ] VERBE trans

1. upijać slmt perf (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen sout

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; perf upić> [upijatɕ] VERBE pron

1. upijać (spić się):

upijać

sich acc betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać fig (upajać się):

upijać

sich acc berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

uwić [uvitɕ]

uwić perf od wić

Voir aussi : wić , wić

wić² <gén wici, plur wici> [vitɕ] SUBST f

1. wić sout (gałązka):

wić

Gerte f

wić

Rute f

2. wić BIOL:

wić

Geißel f

3. wić BOT:

wić

Ranke f

I . wić¹ <wije perf u‑> [vitɕ] VERBE trans sout (pleść)

wić gniazdo

bauen

wić wianek

flechten

II . wić¹ <wije> [vitɕ] VERBE pron sout

1. wić:

wić (piąć się) (bluszcz)

sich acc schlingen

wić (piąć się) (bluszcz)

[sich acc ] ranken

2. wić:

wić (przebiegać spiralnie) (droga, rzeka)

sich acc schlängeln [o. winden]

3. wić (zwijać się):

wić się z bólu (człowiek)

sich acc vor Schmerzen winden

wić się jak piskorz

sich acc drehen und winden

wić się jak piskorz

sich acc krümmen wie ein Aal m

unicki [uɲitski] ADJ RÉLIG

unicki

uniert

kościół unicki

unierte Kirche f

I . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ]

unieść perf od unosić

II . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ] VERBE trans perf (zdołać udźwignąć)

unieść

tragen können

Voir aussi : unosić

I . unosić <‑si; perf unieść> [unoɕitɕ] VERBE trans

1. unosić (podnosić):

unosić głowę, rękę

heben

2. unosić sout (przemieszczać):

unosić

forttragen

unosić

wegbringen

II . unosić <‑si; perf unieść> [unoɕitɕ] VERBE pron

1. unosić:

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

sich acc erheben

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

emporsteigen

unieść się w powietrze

in die Luft steigen

unosić się w powietrzu

in der Luft schweben

2. unosić:

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

treiben

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

schwimmen

3. unosić:

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

sich acc verbreiten

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

aufsteigen

4. unosić (podnosić):

unosić się na palcach

sich acc auf die Zehenspitzen stellen

5. unosić:

unosić (być wznoszonym) (kurtyna)

hochgehen

unosić (mgła)

aufsteigen

6. unosić (irytować się):

unosić się gniewem

von Zorn gepackt werden

unosić się gniewem

zornig werden

unosić się gniewem

aufbrausen

unosić się gniewem

hochfahren

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

die gekränkte Leberwurst spielen fam

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

sich acc auf den Schlips getreten füllen fam

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

über seinen Schatten springen

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

sich dat einen Ruck geben

7. unosić sout (zachwycać się):

unosić się z zachwytu nad kimś/czymś

über jdn/etw in Entzücken geraten

unijny [uɲijnɨ] ADJ POL

unijny

Unions-

fundusze unijne

EU-Fonds mpl

unikać <‑ka; perf uniknąć> [uɲikatɕ] VERBE trans

1. unikać (stronić):

unikać kłótni

Streit vermeiden

unikać osoby

eine Person meiden

unikać osoby

einer Person aus dem Weg gehen

unikanie wytwarzania odpadów

Abfallvermeidung f

2. unikać (nie doświadczyć czegoś):

unikać

entgehen

unikać

vermeiden

unikać choroby

eine Krankheit vermeiden

uniknąć choroby

einer Krankheit entgehen

uniknąć kary

einer Strafe entgehen

uniknąć kary

straffrei ausgehen [o. davonkommen]

unikać ciosu

einem Schlag ausweichen

unikat <gén ‑u, plur ‑y> [uɲikat] SUBST m sout

unikat

Unikat nt

unikat

Einzelstück nt

unista <gén ‑ty, plur uniści> [uɲista] SUBST m décl jak f w lp ARTS

unista

Anhänger(in) m(f) des Unismus