Traductions de „mianować“ dans le dictionnaire polonais » allemand

I . mianować <‑nuje> [mjanovatɕ] VERBE trans

1. mianować ADMIN (nominować):

mianować kogoś kimś

jdn zu etw ernennen

2. mianować CHIM:

roztwór mianowany

Titrierlösung f

II . mianować <‑nuje> [mjanovatɕ] VERBE pron

mianować się kimś (nadawać sobie tytuł)

sich dat selbst den Titel ... zusprechen

mianować się kimś (podszywać się pod kogoś)

sich acc als jd ausgeben

Expressions couramment utilisées avec mianować

mianować kogoś kamerjunkrem

jdn zum Kammerjunker ernennen

mianować kogoś kimś

jdn zu etw ernennen

mianować się kimś (nadawać sobie tytuł)

sich dat selbst den Titel ... zusprechen

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

W roku 46 p.n.e. zerwał jednak zupełnie z tą fikcją, każąc się mianować jedynym konsulem i to od razu na 5 lat.

pl.wikipedia.org

Komendanta i oficerów mianować miał król, a pieniądze na utrzymanie twierdzy pochodzić miały z intraty kilku wydzielonych starostw.

pl.wikipedia.org

Prezydent ma prawo mianować premiera, zawetować budżet (chyba że zostanie zatwierdzony większością dwóch trzecich głosów) i nominować sędziów na najwyższych szczeblach władzy sądowniczej.

pl.wikipedia.org

Kierowników inspektoratów miał prawo mianować minister skarbu, natomiast pozostałych dyrektorzy okręgowych dyrekcji ceł.

pl.wikipedia.org

Miał prawo przewodniczyć synodom podległych sobie biskupów, korygować ich prace, prowadzić wybory lub mianować i wyświęcać nowych biskupów w prowincji.

pl.wikipedia.org

Corocznie 3 lutego pospólstwo oraz przedstawiciele cechów miejskich mieli wybierać sześciu kandydatów, spośród których starosta był zobowiązany mianować burmistrza i pięciu rajców.

pl.wikipedia.org