Traductions de „mianownika“ dans le dictionnaire polonais » français

sprowadzać ułamki do wspólnego mianownika

réduire des fractions au même dénominateur

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Biernik tworzy się przez dodanie do mianownika końcówki -a.

pl.wikipedia.org

Zera transmitancji determinowane są przez miejsca zerowe wielomianu licznika, zaś miejsca zerowe wielomianu mianownika określają bieguny transmitancji.

pl.wikipedia.org

Występujące w ablativus singularis -ā jest długie, w przeciwieństwie do mianownika i wołacza.

pl.wikipedia.org

Pod względem stosunków morfosyntaktycznych języki indoeuropejskie należą zasadniczo do nominatywno-akuzatywnych – agens zdania przechodniego oraz podmiot zdania nieprzechodniego są wyrażane przy pomocy mianownika, a dopełnienie bliższe przy pomocy biernika.

pl.wikipedia.org

Przypuszcza się, że takim wyrazem mógł być np. *meǵh₂ („bardzo”), będący formą mianownika/biernika liczby pojedynczej przymiotnika rodzaju nijakiego.

pl.wikipedia.org

Język szwedzki posiadał w przeszłości, podobnie jak i współczesny język niemiecki, końcówki deklinacyjne czterech przypadków (mianownika, dopełniacza, celownika i biernika).

pl.wikipedia.org

Podobnie jak w stronie biernej, dopełnienie czasownika występuje w podmiocie, otrzymując formę mianownika.

pl.wikipedia.org

W języku fińskim cechą liczby mnogiej (oprócz mianownika) jest wrostek -i-: talossa 'w domu', taloissa 'w domach'.

pl.wikipedia.org

Wyjątek stanowi zaimek pytajno-względny co, który przyjmuje formę mianownika.

pl.wikipedia.org

Niektóre rzeczowniki męskoosobowe mogą nawet tworzyć dwie formy (zwykłego) mianownika liczby mnogiej, np. ci profesorowie – ci profesorzy (i jeszcze deprecjatywne te profesory).

pl.wikipedia.org