Traductions de „schwytanie“ dans le dictionnaire allemand » polonais

(Aller à polonais » allemand)

schwa̱nen [ˈʃvaːnən] VERBE intr fam

jdm schwant etw

ktoś przeczuwa coś

mir schwant nichts Gutes

mam złe przeczucia

schwadroni̱e̱ren* [ʃvadro​ˈniːrən] VERBE intr

schwadronieren

paplać fam

schwadronieren

trajkotać fam

schwadronieren

terkotać péj fam

Kasta̱nie <‑, ‑n> [kas​ˈtaːni̯ə] SUBST f

1. Kastanie (Frucht):

Kastanie

kasztan m

Rosskastanie/Esskastanie

kasztan pospolity/jadalny

heiße Kastanien

gorące kasztany

geröstete Kastanien

pieczone kasztany

[für jdn] die Kastanien aus dem Feuer holen fam

wyciągać [lub wyjmować] [dla kogoś] kasztany z ognia fig

2. Kastanie (Baum):

Kastanie

kasztanowiec m

Rosskastanienbaum/Esskastanienbaum

kasztanowiec pospolity/jadalny

ẸsskastanieNO <‑, ‑n> SUBST f, ẸßkastanieAO SUBST f <‑, ‑n>

Esskastanie

kasztan m [jadalny]

Schwạlbe <‑, ‑n> [ˈʃvalbə] SUBST f

1. Schwalbe ZOOL:

Schwalbe

jaskółka f

eine Schwalbe macht noch keinen Sommer prov

jedna jaskółka nie czyni wiosny prov

2. Schwalbe (im Fußball):

eine Schwalbe machen

sytuacja, w której zawodnik symuluje upadek, w celu wymuszenia dla swojej drużyny rzutu wolnego ou karnego

Schwạrte <‑, ‑n> [ˈʃvartə] SUBST f

1. Schwarte CULIN:

Schwarte

słonina f

er muss pauken, bis [ihm] die Schwarte kracht fam

on musi zakuwać jak dziki fam

2. Schwarte a. péj fam (Buch):

Schwarte

tomisko nt

Schwịnge <‑, ‑n> [ˈʃvɪŋə] SUBST f

1. Schwinge sout:

Schwinge

skrzydło nt [ptaka]

2. Schwinge TEC:

Schwinge

wahacz m

Schwịtze <‑, ‑n> [ˈʃvɪtsə] SUBST f CULIN

Schwitze

zasmażka f

schwo̱fen [ˈʃvoːfən] VERBE intr fam

schwofen

tańczyć

Schwạrze(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SUBST mf dekl wie adj

1. Schwarze (jd mit schwarzer Hautfarbe):

Schwarze

Murzyn(ka) m (f) a. péj

2. Schwarze POL péj:

Schwarze fam

klerykał m

Schwarze fam

chadek m fam

schwe̱ben [ˈʃveːbən] VERBE intr

1. schweben +sein:

schweben (gleitend fliegen) (Mensch, Vogel, Ballon)

unosić się

schweben (Wolke)

płynąć

2. schweben +sein (herabsinken):

zu Boden schweben

opadać [perf opaść] na ziemię

3. schweben +haben:

schweben (unentschieden sein) (Verfahren)

toczyć się

schweben (unentschieden sein) (Verfahren)

być w toku

in ein schwebendes Verfahren eingreifen

interweniować w toczącym się postępowaniu sądowym

4. schweben +haben (an einem Seil):

schweben

unosić się

schweben

wisieć

in Gefahr schweben fig

znajdować się [lub być] w niebezpieczeństwie

er schwebt in Lebensgefahr fig

on znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie

Schwatztante SUBST

Entrée d'utilisateur

Schwatztante f fam

gaduła mf

Schwerlinie SUBST

Entrée d'utilisateur

Schwerlinie f TEC

oś środkowa f

Schwerlinie f TEC

oś ciężkości f

Schwerelinie SUBST

Entrée d'utilisateur

Schwerelinie f TEC

oś ciężkości f

Schwerelinie f TEC

oś środkowa f