polonais » allemand

Traductions de „rozprysnąć“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

rozpryskać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
rozpraszać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
odpryskiwać: Verbe intransitif
rozbłyskać: Verbe intransitif
rozprawa: Substantif
rozpruć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
rozpinać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
rozprawiać: Verbe intransitif
rozproszyć
rozpoznać

Résultats dont l'orthographe est similaire : rozpryskać , rozpraszać , rozpryskiwać , rozpoznać , rozproszyć , rozprawiać , rozpinać , rozpruwać , rozprawa , rozbłysnąć et odprysnąć

I . rozpryskać [rosprɨskatɕ] perf, rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> VERBE trans

rozpryskać farbę, błoto, pianę:

rozpryskać

verspritzen

II . rozpryskać [rosprɨskatɕ] perf, rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> VERBE pron (ciecz)

rozpryskać

verspritzt werden

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE trans

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE pron

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich acc zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich acc verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich acc verzetteln

4. rozpraszać CHIM:

rozpraszać

sich acc auflösen

odpryskiwać <‑kuje> [otprɨskivatɕ], odprysnąć [otprɨsnoɲtɕ] VERBE intr perf

odpryskiwać

absplittern

odpryskiwać

abspringen

odpryskiwać

abplatzen

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] perf, rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] perf, rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> VERBE intr

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

rozbłyskać

aufleuchten

księżyc rozbłysnął na niebie

der Mond m leuchtete am Himmel auf

2. rozbłyskać fig (wyróżniać się):

rozbłyskać

sich hervortun

3. rozbłyskać fig (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozbłyskać

aufstrahlen

oczy jej rozbłysły radością

ihre Augen ntpl strahlten [vor Freude] auf

rozprawa <gén ‑wy, plur ‑wy> [rosprava] SUBST f

1. rozprawa JUR:

rozprawa

Verhandlung f

2. rozprawa (praca naukowa):

rozprawa

Abhandlung f

rozprawa doktorska

Doktorarbeit f

rozprawa doktorska

Dissertation f

I . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERBE trans

1. rozpruć (rozdzierać):

rozpruć rękaw, szew

auftrennen

2. rozpruć (ranić):

rozpruć brzuch, nogę

aufschlitzen

rozpruć brzuch, nogę

aufschneiden

3. rozpruć (rozcinać):

rozpruć kasę

aufbrechen

II . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERBE pron

rozpruć (rękaw)

aufreißen

rozpruć (szew)

aufgehen

I . rozpinać <‑na; perf rozpiąć> [rospinatɕ] VERBE trans

1. rozpinać (odpinać):

rozpinać guzik, pasek, zamek

aufmachen

rozpinać bluzkę, spodnie

aufknöpfen

rozpinać bluzkę, spodnie

aufmachen

2. rozpinać (rozciągać):

rozpinać skrzydła

ausbreiten

II . rozpinać <‑na; perf rozpiąć> [rospinatɕ] VERBE pron (odzież)

rozpinać

sich acc öffnen [lassen]

rozprawiać <‑ia> [rospravjatɕ] VERBE intr (rozwodzić się nad czymś)

rozprawiać o kimś/czymś

sich acc über jdn/etw auslassen

rozprawiać nad czymś

über etw acc fachsimpeln fam

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć perf od rozpraszać

Voir aussi : rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE pron

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich acc zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich acc verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich acc verzetteln

4. rozpraszać CHIM:

rozpraszać

sich acc auflösen

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać perf od rozpoznawać

Voir aussi : rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; perf rozpoznać> [rospoznavatɕ] VERBE trans

rozpoznawać

[wieder]erkennen

rozpoznawać

diagnostizieren

rozpoznawać

feststellen

rozpoznawać JUR

verhandeln

rozpoznanie rynku EKON

Markterkundung f

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Traductions de „rozprysnąć“ dans le dictionnaire polonais » allemand

I . rozpryskać [rosprɨskatɕ] perf, rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> VERBE trans

rozpryskać farbę, błoto, pianę:

II . rozpryskać [rosprɨskatɕ] perf, rozpryskiwać [rosprɨskivatɕ] <‑kuje> VERBE pron (ciecz)

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

2. rozpraszać (rozganiać):

3. rozpraszać (rozwiewać):

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE pron

1. rozpraszać:

2. rozpraszać:

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

4. rozpraszać CHIM:

odpryskiwać <‑kuje> [otprɨskivatɕ], odprysnąć [otprɨsnoɲtɕ] VERBE intr perf

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] perf, rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] perf, rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> VERBE intr

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

2. rozbłyskać fig (wyróżniać się):

3. rozbłyskać fig (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozprawa <gén ‑wy, plur ‑wy> [rosprava] SUBST f

1. rozprawa JUR:

2. rozprawa (praca naukowa):

I . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERBE trans

1. rozpruć (rozdzierać):

2. rozpruć (ranić):

3. rozpruć (rozcinać):

II . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERBE pron

I . rozpinać <‑na; perf rozpiąć> [rospinatɕ] VERBE trans

1. rozpinać (odpinać):

2. rozpinać (rozciągać):

II . rozpinać <‑na; perf rozpiąć> [rospinatɕ] VERBE pron (odzież)

rozprawiać <‑ia> [rospravjatɕ] VERBE intr (rozwodzić się nad czymś)

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć perf od rozpraszać

Voir aussi : rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

2. rozpraszać (rozganiać):

3. rozpraszać (rozwiewać):

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE pron

1. rozpraszać:

2. rozpraszać:

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

4. rozpraszać CHIM:

rozpoznać [rospoznatɕ]

rozpoznać perf od rozpoznawać

Voir aussi : rozpoznawać

rozpoznawać <‑naje; perf rozpoznać> [rospoznavatɕ] VERBE trans

Parcourir le dictionnaire

Liens vers des informations complémentaires

Réactions

Entraineur de vocabulaire

Synonyms

Mon historique de recherche