Traductions de „polszczyzną“ dans le dictionnaire polonais » allemand

polszczyzna <gén ‑ny, sans pl > [polʃtʃɨzna] SUBST f sout

polszczyzna

Polnisch nt

mówić piękną [lub poprawną] polszczyzną

schönes [o. richtiges] Polnisch sprechen

współczesna polszczyzna

das gegenwärtige Polnisch nt

Expressions couramment utilisées avec polszczyzną

łamana polszczyzna

gebrochenes Polnisch

współczesna polszczyzna

das gegenwärtige Polnisch nt

mówić piękną [lub poprawną] polszczyzną

schönes [o. richtiges] Polnisch sprechen

mówią kaleką polszczyzną

sie sprechen gebrochen Polnisch

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

W swoich pracach dokonywał m.in. porównywań polszczyzny z językami indoeuropejskimi, tureckimi i semickimi.

pl.wikipedia.org

Interesuje się także zagadnieniami z zakresu normatywistyki, polszczyzną standardową i nieoficjalną, jej formami regionalnymi itp.

pl.wikipedia.org

Polszczyzna standardowa nie jest bytem w pełni jednolitym, gdyż może przybierać różne formy ukształtowania stylistycznego, odpowiadające spełnianym przez nią funkcjom.

pl.wikipedia.org

Język polski, polszczyzna – język lechicki z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należą również czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

pl.wikipedia.org

Powstanie państwa polskiego jest we wszystkich periodyzacjach historii języka polskiego uznawane za istotny czynnik narodzin polszczyzny.

pl.wikipedia.org

Jego polszczyzna była nienaganna a przemówienia w języku polskim zarówno o tematyce religijnej jak i politycznej były na wysokim poziomie.

pl.wikipedia.org

Czas zaprzeszły istniał w dawnej polszczyźnie i dziś w mowie potocznej jest nieużywany.

pl.wikipedia.org

Masa ta w polszczyźnie okresu międzywojennego nosiła nazwę smołowiec.

pl.wikipedia.org

W przypadku a pochylonego nie było już śladów w polszczyźnie dawnych oboczności typu såd – sadu, więc różnice w ortografii byłyby niepotrzebnym utrudnieniem.

pl.wikipedia.org

Nazwa kapusta trafiła do polszczyzny jako zapożyczenie z łaciny, od słowa caputium (główka).

pl.wikipedia.org