Traductions de „oblężnicza“ dans le dictionnaire polonais » allemand

obleniec <gén obleńca, plur obleńce> [obleɲets] SUBST m ZOOL

obleniec

Rundwurm m

obleśnie [obleɕɲe] ADV fam

obleśnie

lüstern

obleśnie

abstoßend

obleśnie

widerwärtig

obleśnie się do niej uśmiechał

er zeigte ihr ein widerwärtiges Lächeln

I . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VERBE trans

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VERBE pron

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

motornicza [motorɲitʃa] SUBST f

motornicza → motorniczy

Voir aussi : motorniczy

motorniczy <gén ‑czego, plur ‑czowie> [motorɲitʃɨ] SUBST m forme adj

motorniczy

Straßenbahnfahrer(in) m (f)

oblecieć [obletɕetɕ]

oblecieć perf od oblatywać

Voir aussi : oblatywać , oblatywać

I . oblatywać² <‑tuje; perf oblecieć> [oblatɨvatɕ] VERBE trans

1. oblatywać (czuć):

strach mnie obleciał

ich bekam es mit der Angst zu tun

2. oblatywać (obiegać):

oblatywać coś

um etw herumlaufen [o. herumrennen]

pies obleciał budę dookoła

der Hund m rannte um die Hundehütte herum

3. oblatywać fam (docierać to tu, to tam):

oblatywać

abklappern fam

II . oblatywać² <‑tuje; perf oblecieć> [oblatɨvatɕ] VERBE intr

oblatywać (opadać) (tynk, liście)

abfallen

oblatywać¹ <‑tuje; perf oblatać> [oblatɨvatɕ] VERBE trans AVIAT

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

I . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] perf VERBE trans

1. oblepiać (przyklejać):

oblepiać

bekleben

oblepiać

aufkleben

mam palce oblepione miodem

meine Finger mpl sind klebrig vom Honig

2. oblepiać (oklejać):

oblepić ranę plastrem

ein Pflaster auf eine Wunde kleben

3. oblepiać (przywierać):

oblepiać coś

an etw dat kleben [o. haften]

II . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] perf VERBE pron (przylegać)

oblepić się na czymś

an etw dat eng anliegen

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] VERBE trans perf

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acc umringen

oblegać coś

sich acc um etw drängen

oblewanie <gén ‑ia, plur ‑ia> [oblevaɲe] SUBST nt

1. oblewanie sans pl:

oblewanie

Begießen nt

oblewanie

Übergießen nt

oblewanie zimną wodą grozi przeziębieniem

wenn man sich acc mit kaltem Wasser übergießt, kann man sich acc leicht erkälten

2. oblewanie fam (alkoholowe przyjęcie):

oblewanie

Begießen nt

oblewanie

Umtrunk nt

oblewanie

Feier nt

oblewanie wygranych mistrzostw

Begießen des Siegs bei der Meisterschaft

obluźniać [obluʑɲatɕ], obluźnić [obluʑɲitɕ] perf

obluźniać → obluzowywać

Voir aussi : obluzowywać

I . obluzowywać <‑owuje; perf obluzować> [obluzovɨvatɕ] VERBE trans

obluzowywać

lösen

obluzowywać

lockern

obluzowana śruba

eine lose Schraube f

awarię spowodował obluzowany kabelek

ein loses Kabel nt verursachte den Unfall

II . obluzowywać <‑owuje; perf obluzować> [obluzovɨvatɕ] VERBE pron

obluzowywać

sich acc lösen [o. lockern]

rzeźniczy [ʒeʑɲitʃɨ] ADJ

rzeźniczy ZOOL, TEC

Fleischer-

zakład rzeźniczy

Fleischerbetrieb m

zakład rzeźniczy

Fleischerei f

zakład rzeźniczy

Schlachterei f

rzeźniczka [ʒeʑɲitʃka] SUBST f

rzeźniczka → rzeźnik

Voir aussi : rzeźnik , rzeźnik

rzeźnik² <gén ‑a, plur ‑i> [ʒeʑɲik] SUBST m fam (sklep)

rzeźnik

Fleischerei f

idę do rzeźnika

ich gehe zum Fleischer [o. Metzger]

rzeźnik¹ (-iczka) <gén ‑a, plur ‑icy> [ʒeʑɲik] SUBST m (f)

rzeźnik (-iczka) ZOOL, TEC

Fleischer(in) m (f)

rzeźnik (-iczka) ZOOL, TEC

Fleischermeister(in) m (f)

rzeźnik (-iczka) ZOOL, TEC

Schlachter(in) m (f)

oblec¹ [oblets]

oblec perf od oblegać

Voir aussi : oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] VERBE trans perf

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acc umringen

oblegać coś

sich acc um etw drängen

obleśny [obleɕnɨ] ADJ

1. obleśny (lubieżny):

obleśny starzec, dowcip

lüstern sout

obleśny starzec, dowcip

geil péj

2. obleśny fam (obrzydliwy):

obleśny czapka, dres, miasto

widerlich péj

obleśny czapka, dres, miasto

Ekel erregend