Traductions de „wołacz“ dans le dictionnaire polonais » français

wołacz SUBST m GRAM

wołacz

vocatif m

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Wołacz wchodził w skład systemu deklinacji języka praindoeuropejskiego i został odziedziczony przez wiele języków indoeuropejskich, między innymi prasłowiański, kontynuowany przez późniejsze języki słowiańskie.

pl.wikipedia.org

Wołacz występuje też czasami na liście polskich przypadków nie na 7., lecz na 5. miejscu.

pl.wikipedia.org

Używanie imion osobowych w wołaczu w języku mówionym jest dzisiaj odbierane jako bardzo formalne lub też żartobliwe.

pl.wikipedia.org

W łacinie kościelnej wołacz rzeczownika agnŭs równy jest mianownikowi.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki męskie mają na ogół wołacz l. poj. równy miejscownikowi.

pl.wikipedia.org

Rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone na -ŭs w wołaczu liczby pojedynczej kończą się na -ě.

pl.wikipedia.org

Występują cztery przypadki: mianownik (pełniący funkcję podmiotu oraz dopełnienia bliższego zdania – nie istnieje różnica między mianownikiem a biernikiem), dopełniacz, celownik (używany po przyimkach) i wołacz.

pl.wikipedia.org

Wołacz posiadają także liczne języki nieindoeuropejskie, jak np. gruziński i arabski.

pl.wikipedia.org

W mowie potocznej apostrofa to każda część zdania rozpoczynająca się wołaczem lub mianownikiem w funkcji wołacza.

pl.wikipedia.org

Słowo abba jest aramejskim wołaczem, tłumaczone jako „ojcze” (jest to forma zdrobniała).

pl.wikipedia.org