Traductions de „wykształcić“ dans le dictionnaire polonais » allemand

I . wykształcić <‑ci> [vɨkʃtawtɕitɕ]

wykształcić perf od wykształcać

II . wykształcić <‑ci> [vɨkʃtawtɕitɕ] VERBE trans perf sout (dać wykształcenie)

wykształcić

ausbilden [lassen]

III . wykształcić <‑ci> [vɨkʃtawtɕitɕ] VERBE pron perf (zdobyć wykształcenie)

wykształcić

einen Abschluss geschafft [o. eine Ausbildung absolviert] haben

Voir aussi : wykształcać

I . wykształcać <‑ca; perf wykształcić> [vɨkʃtawtsatɕ] VERBE trans sout

1. wykształcać (rozwijać):

wykształcać talent, zdolności

entwickeln

wykształcać talent, zdolności

herausbilden

2. wykształcać (nadawać kształt):

wykształcać liście

bilden

II . wykształcać <‑ca; perf wykształcić> [vɨkʃtawtsatɕ] VERBE pron sout

1. wykształcać:

wykształcać (rozwijać się) (forma, język)

sich acc herausbilden

wykształcać (rozwijać się) (forma, język)

entstehen

2. wykształcać (nabierać kształtu):

wykształcać

sich acc bilden [o. formen]

Expressions couramment utilisées avec wykształcić

wykształcić paradygmat

ein Paradigma ausbilden

Exemples monolingues (non-vérifiés par l'équipe de rédaction)

polonais

Z pojęcia askesis wykształciło się pojęcie ascezy, rozumianej jako wyrzekanie się przyjemności.

pl.wikipedia.org

Nie wykształcił własnej tradycji piśmienniczej, opracowano jednak zbiory tekstów w tym języku.

pl.wikipedia.org

W historii pisma syryjskiego wykształciły się trzy formy zapisu.

pl.wikipedia.org

Z czasem wykształciły się sekcje nauczycieli, młodzieży, sportowców i in.

pl.wikipedia.org

Według innych badaczy – język górnołużycki wykształcił się na bazie części dialektów jednolitego niegdyś języka prałużyckiego.

pl.wikipedia.org

Wykształcił wielu dyrygentów zajmujących eksponowane stanowiska w życiu muzycznym w kraju i za granicą.

pl.wikipedia.org

W pamięci pacjentów i ich rodzin zapisała się jako lekarz mocno zaangażowany w swoją pracę, pod jej kierunkiem wykształciło się wielu młodszych pediatrów.

pl.wikipedia.org

To właśnie ono wykształciło znany dziś system rezerwy spadkowej, który uwzględniał interesy tzw. dziedziców koniecznych.

pl.wikipedia.org