Traductions de „ograničen“ dans le dictionnaire polonais » anglais

ograniczenie² SUBST nt sans pl (umysłowe)

ograniczenie

obtuseness

ograniczenie umysłowe MÉD

mental deficiency [or retardation]

ograniczony ADJ

1. ograniczony (niewielki):

ograniczony

limited

2. ograniczony (tępy):

ograniczony

dense

ograniczony

obtuse

I . ograniczać <perf ograniczyć> VERBE trans

1. ograniczać (stanowić granicę):

ograniczać

to mark off

2. ograniczać (zmniejszać):

ograniczać wydatki

to reduce

ograniczać wydatki

to cut down

ograniczać prędkość, zakres

to reduce

ograniczać wolność, sprzedaż

to restrict

ograniczać działalność

to downscale

musimy ograniczać wydatki

we must cut down on our spending

ograniczać prędkość

to establish a speed limit

II . ograniczać ograniczać się VERBE pron

1. ograniczać (zadowalać się):

ograniczać się do czegoś

to be limited to sth

ograniczać się do czegoś

to limit [or restrict] oneself to sth

2. ograniczać (sprowadzać się do czegoś):

ograniczać się do czegoś

to be limited to sth

ograniczać się do czegoś

to come down to

3. ograniczać (oszczędzać):

ograniczać się w wydatkach

to cut down on spending

ograniczyć

ograniczyć perf of ograniczać

Voir aussi : ograniczać

I . ograniczać <perf ograniczyć> VERBE trans

1. ograniczać (stanowić granicę):

ograniczać

to mark off

2. ograniczać (zmniejszać):

ograniczać wydatki

to reduce

ograniczać wydatki

to cut down

ograniczać prędkość, zakres

to reduce

ograniczać wolność, sprzedaż

to restrict

ograniczać działalność

to downscale

musimy ograniczać wydatki

we must cut down on our spending

ograniczać prędkość

to establish a speed limit

II . ograniczać ograniczać się VERBE pron

1. ograniczać (zadowalać się):

ograniczać się do czegoś

to be limited to sth

ograniczać się do czegoś

to limit [or restrict] oneself to sth

2. ograniczać (sprowadzać się do czegoś):

ograniczać się do czegoś

to be limited to sth

ograniczać się do czegoś

to come down to

3. ograniczać (oszczędzać):

ograniczać się w wydatkach

to cut down on spending

pogranicze SUBST nt

1. pogranicze (krain, państw):

pogranicze

borderland

pogranicze

frontier [or border] area

2. pogranicze (kultur, wpływów):

pogranicze

borderland

3. pogranicze (stanów, uczuć):

pogranicze

shadowlands