Traductions de „Poslije“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

poślizg <gén ‑u, plur ‑i> [poɕlisk] SUBST m gén lp

1. poślizg (przesuwanie się: nart):

poślizg

Gleiten nt

poślizg

Rutschen nt

2. poślizg (śliskość: materiału):

poślizg

Glätte f

3. poślizg TEC:

poślizg

Gleitung f

4. poślizg AUTO:

wpaść w poślizg

ins Rutschen geraten [o. kommen]

5. poślizg fam (dłuższy termin):

poślizg

Galgenfrist f

poślizg

Fristverlängerung f

z poślizgiem

mit einer Galgenfrist

z poślizgiem

mit Verspätung [o. Verzögerung]

bez poślizgów

fristgerecht

I . posilać <‑la> [poɕilatɕ], posilić [poɕilitɕ] perf VERBE trans sout

posilać

stärken

II . posilać <‑la> [poɕilatɕ], posilić [poɕilitɕ] perf VERBE pron

posilać się czymś

sich acc mit etw stärken

posolić [posolitɕ]

posolić perf od solić

Voir aussi : solić

solić <‑li; imparf sól> [solitɕ] VERBE trans

1. solić < perf po‑> <[lub o‑]> (w celu przyprawienia):

solić

salzen

2. solić (w celu zakonserwowania):

solić

einsalzen

I . posiać <‑eje> [poɕatɕ]

posiać perf od siać

II . posiać <‑eje> [poɕatɕ] VERBE trans perf fam (zgubić)

posiać rękawiczki, torebkę

verschlampen péj fam

Voir aussi : siać

I . siać <sieje; imparf siej> [ɕatɕ] VERBE trans

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą prov

die Dummen mpl werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę prov

wer Wind sät, wird Sturm ernten prov

2. siać fig (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; imparf siej> [ɕatɕ] VERBE intr fam (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

posiew <gén ‑u, sans pl > [poɕef] SUBST m

1. posiew BIOL (badanie drobnoustrojów):

posiew

Saat f

2. posiew AGR:

posiew

Saat f

posiew

Aussaat f

3. posiew fig sout:

posiew

Saat f

postój <gén ‑toju, plur ‑toje, gén plur ‑toi [lub ‑tojów]> [postuj] SUBST m

1. postój (przerwa w podróży):

postój

Aufenthalt m

2. postój (miejsce):

postój

Halteplatz m

postój

Stand[platz] m

postój taksówek

Taxistand m

zakaz postoju

Halteverbot nt

3. postój (przerwa konserwacyjna, w wyniku awarii):

postój

Stillstand m