Traductions de „rozprężyć“ dans le dictionnaire polonais » allemand

rozproszyć [rosproʃɨtɕ]

rozproszyć perf od rozpraszać

Voir aussi : rozpraszać

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE pron

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich acc zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich acc verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich acc verzetteln

4. rozpraszać CHIM:

rozpraszać

sich acc auflösen

I . rozpieprzać <‑rza> [rospjepʃatɕ], rozpieprzyć [rospjepʃɨtɕ] perf VERBE trans vulg (niszczyć)

rozpieprzać

kurz und klein schlagen fam

rozpieprzać

zerlegen fam

II . rozpieprzać <‑rza> [rospjepʃatɕ], rozpieprzyć [rospjepʃɨtɕ] perf VERBE pron vulg (rozbić się)

rozpieprzać

einen Unfall bauen

I . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE trans

1. rozpraszać (dekoncentrować):

rozpraszać człowieka, uwagę

ablenken

rozpraszać człowieka, uwagę

stören

nie rozpraszaj mnie!

lenk mich nicht ab!

nie rozpraszaj mnie!

stör mich nicht!

2. rozpraszać (rozganiać):

rozpraszać tłum

zerstreuen

rozpraszać tłum

auseinander treiben [o. jagen]

3. rozpraszać (rozwiewać):

rozpraszać wątpliwości

ausräumen

rozpraszać wątpliwości

beseitigen

II . rozpraszać <‑sza; perf rozproszyć> [rospraʃatɕ] VERBE pron

1. rozpraszać:

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

sich acc zerstreuen

rozpraszać (rozchodzić się) (tłum)

auseinander gehen

2. rozpraszać:

rozpraszać (być rozwiewanym) (chmury)

sich acc verziehen

3. rozpraszać (dekoncentrować się):

rozpraszać

sich acc verzetteln

4. rozpraszać CHIM:

rozpraszać

sich acc auflösen

rozpatrywać <‑ruje> [rospatrɨvatɕ], rozpatrzeć [rospatʃetɕ] perf, rozpatrzyć [rospatʃɨtɕ] VERBE trans perf

rozpatrywać prośbę:

rozpatrywać

prüfen

rozpatrywać podanie o pracę

die Bewerbung prüfen

rozprawa <gén ‑wy, plur ‑wy> [rosprava] SUBST f

1. rozprawa JUR:

rozprawa

Verhandlung f

2. rozprawa (praca naukowa):

rozprawa

Abhandlung f

rozprawa doktorska

Doktorarbeit f

rozprawa doktorska

Dissertation f

I . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERBE trans

1. rozpruć (rozdzierać):

rozpruć rękaw, szew

auftrennen

2. rozpruć (ranić):

rozpruć brzuch, nogę

aufschlitzen

rozpruć brzuch, nogę

aufschneiden

3. rozpruć (rozcinać):

rozpruć kasę

aufbrechen

II . rozpruć [rosprutɕ] perf, rozpruwać [rospruvatɕ] <‑wa> VERBE pron

rozpruć (rękaw)

aufreißen

rozpruć (szew)

aufgehen