Traductions de „vystrašiť“ dans le dictionnaire polonais » allemand

wystroić [vɨstroitɕ]

wystroić perf od stroić

Voir aussi : stroić

I . stroić <‑oi; imparf ‑rój> [stroitɕ] VERBE trans

1. stroić sout (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen fam

2. stroić sout (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. MUS (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

Idiomes/Tournures:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse fam ] schneiden

II . stroić <‑oi; imparf ‑rój> [stroitɕ] VERBE intr sout (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; imparf ‑rój> [stroitɕ] VERBE pron sout (ubierać się)

stroić

sich acc [aus]putzen

stroić

sich acc herausputzen fam

dystrofia <gén ‑ii, sans pl > [dɨstrofja] SUBST f MÉD

dystrofia

Dystrofie f

I . wystraszać <‑sza; imparf ‑szaj> [vɨstraʃatɕ], wystraszyć [vɨstraʃɨtɕ] perf VERBE trans gén perf

wystraszać

aufschrecken

wystraszać

erschrecken

wystraszać

in Schrecken versetzen

wystraszać

verscheuchen

wystraszać

vertreiben

wystraszać mamę

die Mutti fam erschrecken

nagły wybuch wystraszył wszystkich

die plötzliche Detonation f schreckte alle auf

wystraszone dzieci

aufgeschreckte Kinder ntpl

pies wystraszył rabusia

der Hund m vertrieb den Räuber

II . wystraszać <‑sza; imparf ‑szaj> [vɨstraʃatɕ], wystraszyć [vɨstraʃɨtɕ] perf VERBE pron gén perf

wystraszyć się czegoś

vor etw erschrecken

wystraszać się psa

[sich acc ] vor dem Hund erschrecken

dystrofizm <gén ‑u, loc ‑zmie, sans pl > [dɨstrofism] SUBST m GÉO

dystrofizm

Diastrophismus m

I . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE intr

1. wystrzelać (strzelić z broni palnej):

wystrzelać

schießen

wystrzelać

einen Schuss abgeben

2. wystrzelać:

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

in die Höhe schießen

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

stieben

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

sprühen

II . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE trans

1. wystrzelać (wyrzucić):

wystrzelać strzałę, pocisk

abschießen

2. wystrzelać (wysłać):

wystrzelać prom kosmiczny, rakietę

starten

3. wystrzelać (zużyć):

wystrzelać amunicję

verschießen

wystrzelać amunicję

verfeuern

wystrzępić [vɨstʃempitɕ]

wystrzępić perf od strzępić

Voir aussi : strzępić

I . strzępić <‑pi> [stʃempitɕ] VERBE trans materiał, rękawy

strzępić

ausfransen

Idiomes/Tournures:

strzępić sobie język

sich acc den Mund [o. in Fransen] fransig reden

II . strzępić <‑pi> [stʃempitɕ] VERBE pron (rękawy)

strzępić

sich acc ausfransen

strzępić

sich acc ausfasern