Traductions de „poduszce“ dans le dictionnaire polonais » allemand

poduszka <gén ‑ki, plur ‑ki> [poduʃka] SUBST f

1. poduszka (część pościeli, mebli):

poduszka

Kissen nt

czytać coś do poduszki

Bettlektüre lesen

2. poduszka (pudełko z tuszem):

poduszka

Stempelkissen nt

3. poduszka ANAT (palców):

poduszka

Fingerballen m

poduszka psiej łapy

Pfotenballen m

4. poduszka TEC:

poduszka powietrzna

Luftkissen nt

poduszka elektryczna

Heizkissen nt

poduszka magnetyczna

elektromagnetisches Schwebesystem nt

podudzie <gén ‑ia, plur ‑ia> [podudʑe] SUBST nt ANAT

podudzie

Unterschenkel m

poduszeczka <gén ‑ki, plur ‑ki> [poduʃetʃka] SUBST f

poduszeczka dim od poduszka

poduszeczka

kleines Kissen

poduszeczka do igieł [lub szpilek]

Nadelkissen nt

Voir aussi : poduszka

poduszka <gén ‑ki, plur ‑ki> [poduʃka] SUBST f

1. poduszka (część pościeli, mebli):

poduszka

Kissen nt

czytać coś do poduszki

Bettlektüre lesen

2. poduszka (pudełko z tuszem):

poduszka

Stempelkissen nt

3. poduszka ANAT (palców):

poduszka

Fingerballen m

poduszka psiej łapy

Pfotenballen m

4. poduszka TEC:

poduszka powietrzna

Luftkissen nt

poduszka elektryczna

Heizkissen nt

poduszka magnetyczna

elektromagnetisches Schwebesystem nt

podpuszczać <‑cza; perf podpuścić> [potpuʃtʃatɕ] VERBE trans

1. podpuszczać (pozwalać zbliżyć się):

podpuszczać

herankommen lassen

myśliwy podpuścił zwierzynę na odległość strzału

der Jäger m ließ das Wild auf Schussweite herankommen

2. podpuszczać fam (namawiać):

podpuszczać kogoś do zrobienia czegoś

jdn anstiften [o. dazu verleiten] , etw zu tun

podpuszczać kogoś przeciwko komuś

jdn gegen jdn aufwiegeln [o. aufhetzen]

podpuszczka <gén ‑ki, plur ‑ki> [potpuʃtʃka] SUBST f

podpuszczka BIOL, CHIM

Lab nt

I . poduczać <‑cza> [podutʃatɕ], poduczyć [podutʃɨtɕ] VERBE trans perf VERBE trans

poduczać kogoś czegoś

jdm etw beibringen

II . poduczać <‑cza> [podutʃatɕ], poduczyć [podutʃɨtɕ] VERBE trans perf VERBE pron

poduczać się czegoś

sich dat etw beibringen

poduczać się czegoś

etw lernen

dodusić [doduɕitɕ] perf, doduszać [doduʃatɕ] <‑sza>

1. dodusić t. fig (uśmiercić przez duszenie):

dodusić

erwürgen

bieda kogoś dodusiła fig

die Armut f hat jdn erdrückt

2. dodusić (dogotować mięso lub jarzyny):

dodusić

dünsten

dodusić wołowinę

Rindfleisch dünsten

I . podusić <‑si; imparf ‑uś> [poduɕitɕ] VERBE trans perf

1. podusić fam (zabić):

podusić

erwürgen

podusić kurczęta

Hühnchen erwürgen

2. podusić CULIN (pogotować):

podusić

dünsten

podusić warzywa na patelni

Gemüse in der Pfanne dünsten

II . podusić <‑si; imparf ‑uś> [poduɕitɕ] VERBE pron perf

1. podusić fam (ulec uduszeniu):

podusić

ersticken

podusimy się w tym żarze

wir ersticken in dieser Hitze

2. podusić CULIN (pogotować się):

podusić

gedünstet [o. gedämpft] werden

poduszkowiec <gén ‑wca, plur ‑wce> [poduʃkovjets] SUBST m TEC

poduszkowiec

Luftkissenfahrzeug nt

poduszkowiec

Hovercraft nt