Traductions de „zdobytej“ dans le dictionnaire polonais » allemand

dobytek <gén ‑tku, sans pl > [dobɨtek] SUBST m

dobytek

Hab und Gut nt fig

dobytek

Habe f sout

dobytek

Besitz m

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERBE trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern fam

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORT:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERBE pron

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acc aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acc anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <gén ‑cy, plur ‑cy> [zdobɨftsa] SUBST m (f) décl jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) m (f)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) m (f)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) m (f)

3. zdobywca SPORT:

zdobywca bramki

Torschütze m

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć perf od zdobywać

Voir aussi : zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERBE trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern fam

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORT:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VERBE pron

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acc aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acc anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <gén ‑y, plur ‑e> [zdobɨtʃ] SUBST f

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute f

2. zdobycz gén. au pl (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften fpl

zdobyczny [zdobɨtʃnɨ] ADJ

zdobyczny

Beute-

zdobyczny

erbeutet

zdobywczy [zdobɨftʃɨ] ADJ

zdobywczy

Eroberer-