Traductions de „indicio“ dans le dictionnaire anglais » polonais

(Aller à polonais » anglais)

indict [ɪnˈdaɪt] VERBE trans esp AM JUR

to indict sb for sth

oskarżać [perf oskarżyć] kogoś o coś

indices [ˈɪndɪsi:z] SUBST

indices plur of index

Voir aussi : index

I . index <-es [or indices]> [ˈɪndeks] SUBST

1. index (in book):

index

indeks m

index

skorowidz m

index

spis m

2. index (in library):

index

katalog m

3. index (list of items):

index

lista f

index

spis m

4. index INFOR:

index

indeks m

5. index ÉCON:

index

wskaźnik m

index

oznaka f

index of production

wskaźnik produkcji

6. index (in stock exchange):

index

indeks m

II . index [ˈɪndeks] VERBE trans

1. index (make):

index

sporządzać [perf sporządzić] spis

2. index (enter into):

index

umieszczać [perf umieścić] w spisie

3. index INFOR:

index

indeksować [perf za-]

4. index pension:

index

rewaloryzować [perf z-]

indication [ˌɪndɪˈkeɪʃən] SUBST

indication

oznaka f

indication

przejaw m

indicator [ˈɪndɪkeɪtəʳ, Am -t̬ɚ] SUBST

1. indicator (evidence):

indicator

wskaźnik m

2. indicator GB AUTO:

indicator

kierunkowskaz m

indicator

migacz m

3. indicator TEC:

indicator

wskazówka f (miernika)

I . indicate [ˈɪndɪkeɪt] VERBE trans

1. indicate (show):

indicate

wskazywać [perf wskazać]

2. indicate (express):

indicate

wyrażać [perf wyrazić]

3. indicate (mark):

indicate

oznaczać [perf oznaczyć]

4. indicate GB (signal):

indicate

sygnalizować [perf za-]

II . indicate [ˈɪndɪkeɪt] VERBE intr GB

indicate

włączyć kierunkowskaz [lub migacz]

to indicate left

zasygnalizować skręt w lewo

I . indicative [ɪnˈdɪkətɪv, Am -t̬ɪv] ADJ

1. indicative (suggestive):

to be indicative of sth

wskazywać na coś

to be indicative of sth

dowodzić czegoś

2. indicative LING:

indicative

oznajmujący

II . indicative [ɪnˈdɪkətɪv, Am -t̬ɪv] SUBST LING

indicative

tryb m oznajmujący

indie [ˈɪndi] ADJ

indie CINÉ, MUS tronq. pour independent

Voir aussi : independent

I . independent [ˌɪndɪˈpendənt] ADJ

1. independent:

independent country

niepodległy

independent organization, person

niezależny

2. independent report, opinion:

independent

niezależny

II . independent [ˌɪndɪˈpendənt] SUBST

an Independent

[polityk] niezrzeszony m

nuncio [ˈnʌnsiəʊ, Am -oʊ] SUBST RÉLIG

nuncio

nuncjusz m

induce [ɪnˈdju:s, Am -ˈdu:s] VERBE trans

1. induce (persuade):

induce

nakłaniać [perf nakłonić]

induce

skłaniać [perf skłonić]

2. induce t. MÉD (cause):

induce

wywoływać [perf wywołać]

induce

powodować [perf s-]

3. induce ELEC:

induce

indukować