Traductions de „Przywi��zuj��“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

przywilej <gén ‑u, plur ‑e> [pʃɨvilej] SUBST m sout

przywilej

Privileg nt

przywilej

Sonderrecht nt

przywiązać [pʃɨvjow̃zatɕ]

przywiązać perf od przywiązywać

Voir aussi : przywiązywać

I . przywiązywać <‑zuje; perf przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] VERBE trans

1. przywiązywać (przymocowywać):

przywiązywać kogoś/coś do czegoś

jdn/etw an etw acc anbinden

2. przywiązywać fig (zbliżać uczuciowo):

przywiązywać kogoś do siebie

jdn an sich acc binden

Idiomes/Tournures:

przywiązywać wagę do czegoś

etw dat Gewicht beimessen

przywiązywać znaczenie do czegoś

Wert auf etw legen acc

II . przywiązywać <‑zuje; perf przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] VERBE pron

1. przywiązywać (przymocowywać się):

przywiązywać się do czegoś

sich acc an etw acc anbinden

2. przywiązywać fig (czuć sympatię):

przywiązywać się do kogoś

jdn lieb gewinnen

przywiązywać się do kogoś

jdn gern haben

przywiązywać się do czegoś

sich acc an etw gewöhnen

przywiązywać się do czegoś

etw gern haben

I . przywiązywać <‑zuje; perf przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] VERBE trans

1. przywiązywać (przymocowywać):

przywiązywać kogoś/coś do czegoś

jdn/etw an etw acc anbinden

2. przywiązywać fig (zbliżać uczuciowo):

przywiązywać kogoś do siebie

jdn an sich acc binden

Idiomes/Tournures:

przywiązywać wagę do czegoś

etw dat Gewicht beimessen

przywiązywać znaczenie do czegoś

Wert auf etw legen acc

II . przywiązywać <‑zuje; perf przywiązać> [pʃɨvjow̃zɨvatɕ] VERBE pron

1. przywiązywać (przymocowywać się):

przywiązywać się do czegoś

sich acc an etw acc anbinden

2. przywiązywać fig (czuć sympatię):

przywiązywać się do kogoś

jdn lieb gewinnen

przywiązywać się do kogoś

jdn gern haben

przywiązywać się do czegoś

sich acc an etw gewöhnen

przywiązywać się do czegoś

etw gern haben

przywiązanie <gén ‑ia, sans pl > [pʃɨvjow̃zaɲe] SUBST nt sout

przywiązanie do kogoś/czegoś

Bindung f an jdn/etw

przywiązanie do kogoś/czegoś

Verbundenheit f mit jdm/etw

przywiązany [pʃɨvjow̃zanɨ] ADJ sout

przywiązany do kogoś/czegoś

an jdn/etw acc gebunden

przywiązany do kogoś/czegoś

jdm/etw ergeben

przywidzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [pʃɨvidzeɲe] SUBST nt sout

przywidzenie

Sinnestäuschung f

przywidzenie

Trugbild nt

przywiesić [pʃɨvjeɕitɕ] perf, przywieszać [pʃɨvjeʃatɕ] <‑sza> VERBE intr fam

przywiesić

aufhängen

przywieszka <gén ‑ki, plur ‑ki> [pʃɨvjeʃka] SUBST f

przywieszka

Anhänger m