Traductions de „oszołomieniu“ dans le dictionnaire polonais » allemand

oszołomienie <gén ‑ia, sans pl > [oʃowomjeɲe] SUBST nt

1. oszołomienie (zaskoczenie):

oszołomienie

Bestürzung f

2. oszołomienie (stan półprzytomności):

oszołomienie

Rausch m

oszołomienie

Benommenheit f

oszołomienie czymś

durch etw hervorgerufene Benommenheit

oszołomić [oʃowomitɕ]

oszołomić perf od oszałamiać

Voir aussi : oszałamiać

oszałamiać <‑ia; perf oszołomić> [oʃawamjatɕ] VERBE trans

1. oszałamiać (odurzać):

oszałamiać

berauschen

oszałamiać

betäuben

2. oszałamiać (zdumiewać):

oszałamiać

überwältigen

solomierz <gén ‑a, plur ‑e> [solomjeʃ] SUBST m

solomierz TEC, CHIM

Salzmessgerät nt

I . opromieniać <‑ia; imparf ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] perf VERBE trans sout

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen mpl fielen auf die Bäume

2. opromieniać fig (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw dat

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter m

3. opromieniać fig (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln nt erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; imparf ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] perf VERBE pron sout

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich acc erhellen

2. opromieniać fig:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht nt ] strahlte vor Lachen

powiadomienie <gén ‑ia, plur ‑ia> [povjadomjeɲe] SUBST nt

powiadomienie

Benachrichtigung f

powiadomienie

Unterrichtung f

powiadomienie

Mitteilung f

dostać powiadomienie o ślubie

eine Hochzeitsanzeige [o. Trauanzeige] erhalten

oszołom <gén ‑a, plur ‑y> [oʃowom] SUBST m fam (fanatyk)

oszołom

Fanatiker(in) m (f)

I . napromieniać <‑ia; imparf ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] perf VERBE trans

napromieniać PHYS, TEC

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; imparf ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] perf VERBE pron

napromieniać PHYS, TEC

bestrahlt werden