Traductions de „rozłączeni“ dans le dictionnaire polonais » allemand

rozliczenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [rozlitʃeɲe] SUBST nt FIN

rozliczenie

Abrechnung f

rozliczenie

Verrechnung f

rozliczenie bezgotówkowe

Clearing nt

rozliczenie bezgotówkowe

Verrechnung gegenseitiger Geldforderungen

rozliczenie gotówkowe

Verrechnung in bar

rozliczenie kosztów

Kostenabrechnung f

rozliczenie kwartalne

Quartalsabrechnung f

rozliczny [rozlitʃnɨ] ADJ sout

rozliczny

zahlreich

rozliczeniowy [rozlitʃeɲovɨ] ADJ FIN

rozliczeniowy

Abrechnungs-

rozliczeniowy

Verrechnungs-

okres rozliczeniowy

Abrechnungszeitraum m

rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy

[Bank]konto nt

rozłączny [rozwontʃnɨ] ADJ LING

zdanie rozłączne

disjunktiver [o. ausschließender] Satz m

I . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERBE trans

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

berechnen

rozliczać EKON, FIN

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERBE pron

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw acc abrechnen

2. rozliczać fig sout:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć perf od rozliczać

Voir aussi : rozliczać

I . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERBE trans

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

berechnen

rozliczać EKON, FIN

verrechnen

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN:

rozliczać

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; perf rozliczyć> [rozlitʃatɕ] VERBE pron

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FIN

abrechnen

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw acc abrechnen

2. rozliczać fig sout:

rozliczać

abrechnen

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

I . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERBE trans

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERBE pron

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich acc lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć perf od rozłączać

Voir aussi : rozłączać

I . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERBE trans

rozłączać kable, walczących

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

trennen

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; perf rozłączyć> [rozwontʃatɕ] VERBE pron

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich acc lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

auflegen

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

narzeczeni [naʒetʃeɲi] SUBST

narzeczeni plur < gén plur ‑czonych> forme adj:

narzeczeni

Verlobten plur

narzeczeni

Brautpaar nt

złączenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [zwontʃeɲe] SUBST nt

1. złączenie (czynność):

złączenie

Verbinden nt

2. złączenie gén lp ASTRON:

złączenie

Konjunktion f

3. złączenie gén. au pl TEC:

złączenie

Verbindung f

I . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] perf VERBE trans

rozluźniać kołnierzyk, pasek, mięśnie:

rozluźniać

lockern

ćwiczenia rozluźniające

Lockerungsübungen fpl

II . rozluźniać <‑ia> [rozluʑɲatɕ], rozluźnić [rozluʑɲitɕ] perf VERBE pron

rozluźniać (człowiek)

sich acc entspannen

rozluźniać (człowiek)

relaxen

rozluźniać (związki)

sich acc lockern

rozluźniać (związki)

locker werden

rozlewnia <gén ‑ni, plur ‑ie> [rozlevɲa] SUBST f

rozlewnia TEC

Abfüllbetrieb m

rozlewnia (urządzenie)

Abfüllanlage f

rozlewnia wód mineralnych

Mineralwasserabfüllanlage f

rozlec się [rozlets ɕe] perf, rozlegnąć się [rozlegnoɲtɕ ɕe] perf, rozlegać się [rozlegatɕ ɕe] <‑ga się> VERBE pron sout

rozlec się

ertönen

rozlec się

erklingen

rozległ się dzwonek na przerwę

das Pausenklingeln nt ertönte