Traductions de „romanentum“ dans le dictionnaire allemand » polonais

Noma̱dentum <‑s, sans pl > SUBST nt

Nomadentum

nomadyzm m

Nomadentum

koczownictwo nt

Romanịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [roma​ˈnɪst] SUBST m(f)

Romanist(in)

romanista(-tka) m (f)

Romạntik <‑, sans pl > [ro​ˈmantɪk] SUBST f

1. Romantik:

Romantik LIT, KUNST

romantyzm m

2. Romantik (romantische Stimmung: eines Abends):

Romantik

romantyczność f

keinen Sinn für Romantik haben

nie być romantycznym

roma̱nisch ADJ

romanisch LING, ARCHIT, KUNST

romański

roma̱nhaft ADJ

romanhaft

powieściowy

I . romạntisch ADJ

1. romantisch (schwärmerisch, gefühlvoll):

romantisch Person, Stimmung

romantyczny

2. romantisch (malerisch):

romantisch Altstadt

malowniczy

II . romạntisch ADV

1. romantisch (gefühlvoll):

romantisch sich verhalten

romantycznie

2. romantisch (malerisch):

romantisch gelegen

malowniczo położony

Roma̱nfigur <‑, ‑en> SUBST f

Romanfigur

bohater m powieści

Romanịstik <‑, sans pl > [roma​ˈnɪstɪk] SUBST f

Romanistik

romanistyka f

Romanịstin <‑, ‑nen> SUBST f

Romanistin → Romanist

Voir aussi : Romanist

Romanịst(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [roma​ˈnɪst] SUBST m(f)

Romanist(in)

romanista(-tka) m (f)

E̱i̱gentum <‑s, ‑e> SUBST nt plur selten

1. Eigentum (Besitz):

Eigentum

własność f

geistiges/gemischtes/staatliches Eigentum

własność duchowa/mieszana/państwowa

öffentliches Eigentum

własność publiczna

kommerzielles Eigentum

własność przemysłowa

bewegliches Eigentum

własność ruchoma

gemeinschaftliches Eigentum JUR

własność wspólna

das Haus ist mein Eigentum

dom m jest moją własnością

2. Eigentum alt (Besitzgüter):

Eigentum

posiadłość f

Ju̱dentum <‑s, sans pl > SUBST nt

1. Judentum (Religion, Kultur):

Judentum

judaizm m

2. Judentum (Zugehörigkeit zum Volk):

Judentum

żydostwo nt

Hẹldentum <‑s, sans pl > SUBST nt

Heldentum

bohaterstwo nt

He̱i̱dentum <‑s, sans pl > SUBST nt

Heidentum

pogaństwo nt

Beạmtentum <‑s, sans pl > SUBST nt

1. Beamtentum (Stand der Beamten):

Beamtentum

kasta f urzędnicza

2. Beamtentum (Beamtenschaft):

Beamtentum

ogół m urzędników

Beamtentum

urzędnicy mpl

Fụ̈rstentum <‑[e]s, ‑tümer> SUBST nt

Fürstentum

księstwo nt

das Fürstentum Monaco

Księstwo Monako

Prophetentum SUBST

Entrée d'utilisateur

Prophetentum nt RÉLIG

proroctwo nt