Traductions de „Normalien“ dans le dictionnaire polonais » allemand

normalnieć <‑eje; perf z‑> [normalɲetɕ] VERBE intr sout

normalnieć

normal werden

normalnieć

zur Norm zurückkehren

normalnie [normalɲe] ADV

normalnie zachowywać się

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

erwartungsgemäß

normalka <gén ‑ki, sans pl > [normalka] SUBST f fam

normalka

das Normalste nt von der Welt fam

normalny [normalnɨ] ADJ

1. normalny (przeciętny):

normalny stan rzeczy

Normal-

normalny tryb życia

normal

normalny tryb życia

gewöhnlich

2. normalny (standardowy):

normalny godziny odjazdu

regulär

normalny bilet

normal

normalny bilet

Normal-

3. normalny (prawidłowy):

normalny objaw, reakcja, wzrost

normal

normalny rozwój słuchu u dziecka

normale Entwicklung f des Gehörs des Kindes

4. normalny (zdrowy psychicznie):

normalny człowiek

normal

normalny człowiek

psychisch gesund

formalina <gén ‑ny, sans pl > [formalina] SUBST f CHIM

formalina

Formalin nt

formalizm <gén ‑u, loc ‑zmie, sans pl > [formalism] SUBST m t. sout t. PHILOS

formalizm

Formalismus m t. sout

przesadny formalizm

übertriebener Formalismus sout

normalność <gén ‑ści, sans pl > [normalnoɕtɕ] SUBST f

normalność

Normalität f

normatywny [normatɨvnɨ] ADJ

1. normatywny (regulujący):

normatywny akt

normativ

nauki normatywne

normative Wissenschaften fpl

2. normatywny (ustalony):

normatywny czas pracy

Regel-

normatywny czas pracy

geregelt

I . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VERBE trans

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VERBE pron

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich acc normalisieren

normalizacja <gén ‑ji, plur ‑je> [normalizatsja] SUBST f

1. normalizacja (standaryzacja: procesów, wyrobów):

normalizacja

Norm[ier]ung f

2. normalizacja (unormowanie się: stosunków, sytuacji):

normalizacja

Normalisierung f

normalizator <gén ‑a, plur ‑orzy> [normalizator] SUBST m

normalizator JUR, TEC

Normer m

nienormalnie [ɲenormalɲe] ADV

nienormalnie reagować:

nienormalnie

unnormal

nienormalnie

anormal

nienormalnie

abnorm[al]