Traductions de „pobývat“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

pobyt <gén ‑u, plur ‑y> [pobɨt] SUBST m sout

pobyt

Aufenthalt m

kilkudniowy/roczny pobyt

mehrtägiger/einjähriger Aufenthalt

pobyt stały/tymczasowy

ständiger/zeitweiliger Aufenthalt

miejsce pobytu

Aufenthaltsort m

pobyt za granicą

Auslandsaufenthalt m

pobyt w szpitalu

Krankenhausaufenthalt m

pobyć <‑będzie> [pobɨtɕ] VERBE intr perf

pobyć

sich acc eine Weile aufhalten

pobyć gdzieś pewien czas

sich acc irgendwo eine Zeit lang aufhalten

pobrać [pobratɕ]

pobrać perf od pobierać

Voir aussi : pobierać

I . pobierać <‑ra; perf pobrać> [pobjeratɕ] VERBE trans

1. pobierać (otrzymywać):

pobierać pensję, wynagrodzenie

beziehen

pobierać pensję, wynagrodzenie

erhalten

2. pobierać (inkasować):

pobierać należność, opłatę, podatki

einziehen

pobierać należność, opłatę, podatki

eintreiben

3. pobierać (brać do analizy):

pobierać próbkę

entnehmen

pobierać krew

abnehmen

4. pobierać (korzystać z):

pobierać tlen, pokarm

aufnehmen

pobierać nauki

Unterricht nehmen

5. pobierać INFOR (z sieci):

pobierać

herunterladen

II . pobierać <‑ra; perf pobrać> [pobjeratɕ] VERBE pron (brać ślub)

pobierać

heiraten

pobadać <‑da; imparf ‑daj> [pobadatɕ] VERBE trans perf

pobadać

untersuchen

pobadać pacjentów

Patienten untersuchen

pobijak <gén ‑a, plur ‑i> [pobijak] SUBST m TEC

pobijak

Holzhammer m

pobijak

Schlägel m

pobijak

Fäustel m

pobijak ślusarski

Schlosserhammer m

pobijać <‑ja; perf pobić> [pobijatɕ] VERBE trans

1. pobijać slmt perf (zadać ciosy):

mocno kogoś pobijać

schlagen

mocno kogoś pobijać

verprügeln fam

2. pobijać slmt perf (pokonać):

pobijać

schlagen

pobijać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen

pobijać rekord

einen Rekord schlagen [o. brechen]

3. pobijać fam (uderzać):

pobijać obręcz na beczce

den Fassreifen auf das Fass schlagen

I . pobujać <‑ja; imparf ‑jaj> [pobujatɕ] VERBE trans perf (spędzić czas na huśtaniu)

1. pobujać:

pobujać

schaukeln

pobujać

[hin und her] wiegen

pobujać dziecko w wózku

das Kind im Wagen hin und her wiegen

II . pobujać <‑ja; imparf ‑jaj> [pobujatɕ] VERBE intr perf

1. pobujać (pochodzić bez celu):

pobujać

umherschweifen

pobujać

umherschlendern

pobujać po mieście

in der Stadt umherschlender

2. pobujać fam (powiedzieć kłamstwa):

pobujać

flunkern

pobujać

schwindeln

pobujać na temat swojej pracy

bezüglich seiner Arbeit schwindeln

III . pobujać <‑ja; imparf ‑jaj> [pobujatɕ] VERBE pron perf

1. pobujać (pohuśtać się):

pobujać

schaukeln

pobujać się na huśtawce

auf der Schaukel schaukeln

2. pobujać fam (zakochać się na pewien czas):

pobujać

sich acc [eine Zeit lang] verknallen

pobujać się w koleżance z klasy

sich acc [eine Zeit lang] in die Mitschülerin verknallen

poemat <gén ‑u, plur ‑y> [poemat] SUBST m

1. poemat LIT:

poemat

Poem nt

2. poemat MUS:

poemat symfoniczny

sinfonische Dichtung f

powiat <gén ‑u, plur ‑y> [povjat] SUBST m

powiat

[Land]kreis m