Traductions de „znayomich“ dans le dictionnaire polonais » allemand

znakomicie [znakomitɕe] ADV sout

znakomicie

ausgezeichnet

znakomicie

blendend

znakomicie mówić po francusku

ausgezeichnet [o. hervorragend] Französisch sprechen

znakomity [znakomitɨ] ADJ sout

1. znakomity (wybitny):

znakomity reżyser, książka

hervorragend

znakomity reżyser, książka

großartig

2. znakomity (doskonały):

znakomity wino, kolacja

ausgezeichnet

znakomity wino, kolacja

hervorragend

3. znakomity (znaczny):

znakomity większość

überwältigend

znakomity większość

überwiegend

znamię <gén ‑ienia, plur ‑iona> [znamje] SUBST nt

1. znamię (na skórze):

znamię

Muttermal nt

2. znamię (cecha charakterystyczna):

znamię

Kennzeichen nt

znamię

Merkmal nt

3. znamię BOT:

znamię

Narbe f

znajoma [znajoma] SUBST f

znajoma → znajomy

Voir aussi : znajomy , znajomy

znajomy² (-ma) <gén ‑mego, plur ‑mi> [znajomɨ] SUBST m (f) forme adj

znajomy (-ma)

Bekannte(r) mf

pewna moja znajoma

eine meiner Bekannten

znajomy¹ [znajomɨ] ADJ

znajomy

bekannt

znajomy

vertraut

znajomy¹ [znajomɨ] ADJ

znajomy

bekannt

znajomy

vertraut

znajomek <gén ‑mka, plur ‑mkowie [lub ‑mki]> [znajomek] SUBST m fam

znajomek

Bekannte m

pójść na piwo ze znajomkiem

mit einem Bekannten ein Bier trinken gehen

znajomość <gén ‑ści, plur ‑ści> [znajomoɕtɕ] SUBST f

1. znajomość (stosunki):

znajomość

Bekanntschaft f

znajomość z kimś

Bekanntschaft mit jdm

mieć znajomości

Beziehungen haben

[załatwić coś] po znajomości

[etw] durch Beziehungen [erledigen]

zawierać z kimś znajomość

mit jdm [eine] Bekanntschaft schließen

zawierać z kimś znajomość

jds Bekanntschaft machen

zawierać z kimś znajomość

jdn kennen lernen

2. znajomość sans pl (wiedza):

znajomość

Kenntnisse fpl

znajomość

Wissen nt

znajomość matematyki/geografii

Kenntnisse in Mathematik/Erdkunde

ustawowo zakładana/domniemana znajomość JUR

gesetzlich unterstellte/vermutete Kenntnis

znarowić [znarovitɕ]

znarowić perf od narowić

Voir aussi : narowić

I . narowić <narowi; imparf narów; perf z‑> [narovitɕ] VERBE intr

narowić

bocken

II . narowić <narowi; imparf narów; perf z‑> [narovitɕ] VERBE pron

narowić

störrisch [o. bockig] werden

klacz się znarowiła

die Stute f wurde störrisch

znakomitość <gén ‑ści, plur ‑ści> [znakomitoɕtɕ] SUBST f sout

1. znakomitość (osoba):

znakomitość

Berühmtheit f

znakomitość

Kapazität f

wystawę odwiedziło mnóstwo znakomitości

zahlreiche Berühmtheiten fpl besuchten die Austellung

2. znakomitość sans pl (cecha):

znakomitość

Vorzüglichkeit f