Traductions de „bliźnich“ dans le dictionnaire allemand » polonais

(Aller à polonais » allemand)

blịch VERBE alt intr

blich imparf von bleichen

Voir aussi : bleichen , bleichen

blei̱chen² <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> VERBE intr +sein (seine Farbe verlieren)

bleichen

płowieć [perf s-]

bleichen

blaknąć [perf z‑]

diese Tapeten bleichen schnell

te tapety fpl szybko płowieją

blei̱chen¹ VERBE trans

bleichen Farbe, Wäsche

wybielać [perf wybielić]

bleichen Haare

rozjaśniać [perf rozjaśnić]

Blịtzlicht <‑[e]s, ‑er> SUBST nt PHOTO

Blitzlicht

lampa f błyskowa

Blitzlicht

flesz m

Blịnklicht <‑[e]s, ‑er> SUBST nt AUTO

Blinklicht

kierunkowskaz m

Blịnkzeichen <‑s, ‑> SUBST nt

Blinkzeichen

znak m [lub sygnał m ] świetlny

Blinkzeichen geben

dawać znaki świetlne

I . blịnd [blɪnt] ADJ

1. blind (ohne Augenlicht):

blind Mann

ślepy

blind Mann

niewidomy

auf einem Auge blind

niewidomy na jedno oko

blind werden

oślepnąć

blind werden

stracić wzrok

bist du blind? fam

ślepy jesteś? fam

2. blind (maßlos):

blind Hass, Gehorsam

ślepy fig

blind Alarm

fałszywy

blind vor Eifersucht/Wut sein

być zaślepionym zazdrością/złością

blinder Eifer schadet nur prov

co nagle, to po diable prov

3. blind (nicht einsehbar):

blind

ślepy fig

das blinde Schicksal

ślepy los m fig

4. blind (getrübt):

blind Fenster

zmatowiały

blind Fenster

przyćmiony

5. blind (ohne Ausgang):

blind Gasse

ślepy

6. blind (ohne Sicht):

blind Spiegel

nieprzejrzysty

7. blind (verdeckt):

blind Naht

kryty

8. blind (unsichtbar):

blinder Passagier

pasażer m na gapę fam

II . blịnd [blɪnt] ADV

1. blind (keine Sehkraft besitzend):

er ist blind geboren

urodził się niewidomy [lub ślepy]

er ist blind geboren

jest ślepy od urodzenia

2. blind (wahllos, nicht sehend):

blind hineingreifen

na ślepo

blind schreiben

pisać bezwzrokowo

blind fliegen AERO

pilotować samolot bez widoczności ziemi, jedynie według wskazań przyrządów i we współpracy z urządzeniami lotniskowymi

blind backen

rodzaj pieczenia, polegający na tym, że najpierw podpieka się ciasto w piekarniku, a potem wypełnia je farszem

3. blind (unkritisch):

blind gehorchen

ślepo fig

jdm blind vertrauen

ślepo komuś ufać [perf za‑ ]fig

I . blịnken [ˈblɪŋkən] VERBE intr

1. blinken:

blinken (funkeln) (Edelstein, Stern)

lśnić

blinken (funkeln) (Edelstein, Stern)

błyszczeć

vor Sauberkeit blinken

lśnić czystością

2. blinken (Blinkzeichen geben):

blinken

dawać [perf dać] sygnały świetlne

blinken

migać

[rechts/links] blinken (Autofahrer)

włączyć prawy/lewy kierunkowskaz

II . blịnken [ˈblɪŋkən] VERBE trans

SOS blinken

nadać światłem sygnał SOS