Traductions de „obligated“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

obligacja <gén ‑ji, plur ‑je> [obligatsja] SUBST f gén. au pl

obligacja EKON, FIN

[Staats]anleihe f

obligacja EKON, FIN

Obligation f

obligacja EKON, FIN

Bond m

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung f

obligacja konwersyjna

Wandelobligation f

obligacja premiowa

Prämienbond m

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung f

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen fpl

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

obligować <‑guje; perf z‑> [obligovatɕ] VERBE trans sout

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten

oblig <gén ‑u, plur ‑i> [oblik] SUBST m

1. oblig:

oblig EKON, FIN

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f sout

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] SUBST nt inv

obligo FIN, COMM

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

aligator <gén ‑a, plur ‑y> [aligator] SUBST m ZOOL

aligator

Alligator m

polować na aligatory

Alligatoren jagen

polować na aligatory

eine Jagd auf Aligatoren machen

oblicze <gén ‑cza, plur ‑cza> [oblitʃe] SUBST nt

1. oblicze sout (twarz):

oblicze

Antlitz nt sout

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig

dem Tod ins Gesicht sehen fig [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

I . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VERBE trans

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VERBE pron

oblizać sobie palce/usta

sich dat die Finger/Lippen [ab]lecken

oblat <gén ‑a, plur ‑aci> [oblat] SUBST m RÉLIG

1. oblat plur (zakon):

oblat

Oblatenmissionare mpl

2. oblat (zakonnik):

oblat

Oblate m

3. oblat HIST:

oblat

Oblate m

obligacyjny [obligatsɨjnɨ] ADJ

obligacyjny EKON, FIN

Obligations-

fundusz obligacyjny

Obligationsfonds m

umowa obligacyjna

Obligationsvertrag m

obligatoryjny [obligatorɨjnɨ] ADJ sout

obligatoryjny przedmiot:

obligatoryjny

Pflicht-

obligatoryjnie [obligatorɨjɲe] ADV sout

obligatoryjnie

obligatorisch

obligatoryjnie

verbindlich

ustalić coś obligatoryjnie

etw verbindlich festlegen

obliczalny [oblitʃalnɨ] ADJ sout

obliczalny

berechenbar

obliczalne zyski

berechenbare Gewinne mpl

zobligować [zobligovatɕ]

zobligować perf od obligować

Voir aussi : obligować

obligować <‑guje; perf z‑> [obligovatɕ] VERBE trans sout

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten