Traductions de „zarządczy“ dans le dictionnaire polonais » allemand

zaradczy [zarattʃɨ] ADJ sout

zaradczy

abhelfend

zaradczy

vorbeugend

środki zaradcze

Vorsorgemaßnahmen fpl

zarządca <gén ‑cy, plur ‑cy> [zaʒonttsa] SUBST m ADMIN

zarządca

Verwalter(in) m (f)

zarządca posesji

Vermögensverwalter(in) m (f)

doradczy [dorattʃɨ] ADJ

doradczy sztab

Berater-

doradczy organ

Beratungs-

nakładczy [nakwattʃɨ] ADJ EKON

system

Heimarbeitssystem nt

praca nakładcza

Heimarbeit f

zarzecze <gén ‑cza, plur ‑cza> [zaʒetʃe] SUBST nt GÉO

zarzecze

Gebiet nt jenseits des Flusses

zarządzić [zaʒoɲdʑitɕ]

zarządzić perf od zarządzać

Voir aussi : zarządzać

zarządzać <‑dza; perf zarządzić> [zaʒondzatɕ] VERBE trans

1. zarządzać slmt imperf EKON:

zarządzać czymś

etw leiten [o. verwalten]

2. zarządzać (wydawać polecenia):

zarządzać

anordnen

zarządzać

verfügen

zarządzać <‑dza; perf zarządzić> [zaʒondzatɕ] VERBE trans

1. zarządzać slmt imperf EKON:

zarządzać czymś

etw leiten [o. verwalten]

2. zarządzać (wydawać polecenia):

zarządzać

anordnen

zarządzać

verfügen

I . zarzucać <‑ca; imparf ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VERBE trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imparf ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VERBE intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić perf od zarzucać

Voir aussi : zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imparf ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VERBE trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imparf ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VERBE intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten