Traductions de „abnormalita“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

normalka <gén ‑ki, sans pl > [normalka] SUBST f fam

normalka

das Normalste nt von der Welt fam

anormalny [anormalnɨ] ADJ

1. anormalny (odbiegający od normy):

anormalny

abnormal

anormalny

unnormal

anormalny głos

abnormale Stimme f

2. anormalny (chory psychicznie):

anormalny

psychisch krank

człowiek anormalny

psychisch kranker Mensch m

formalina <gén ‑ny, sans pl > [formalina] SUBST f CHIM

formalina

Formalin nt

anormalnie [anormalɲe] ADJ

anormalnie

anormal

anormalnie

unnormal

była anormalnie chuda

sie war unnormal dünn

formalista (-tka) <gén ‑ty, plur ‑iści> [formalista] SUBST m (f) décl jak f w lp sout

formalista (-tka)

Formalist(in) m (f)

ale z niego formalista!

was für ein Formalist!

karmelita (nka) <gén ‑ty, plur ‑ici> [karmelita] SUBST m (f) décl jak f w lp RÉLIG

1. karmelita plur (zakon):

karmelici

Karmeliterorden m

karmelitanki

Orden m der Karmelit[er]innen

karmelitanki

die Karmelit[er]innen plur

2. karmelita (zakonnik):

karmelita (nka)

Karmeliter[mönch](Karmelit[er]in) m (f)

normalny [normalnɨ] ADJ

1. normalny (przeciętny):

normalny stan rzeczy

Normal-

normalny tryb życia

normal

normalny tryb życia

gewöhnlich

2. normalny (standardowy):

normalny godziny odjazdu

regulär

normalny bilet

normal

normalny bilet

Normal-

3. normalny (prawidłowy):

normalny objaw, reakcja, wzrost

normal

normalny rozwój słuchu u dziecka

normale Entwicklung f des Gehörs des Kindes

4. normalny (zdrowy psychicznie):

normalny człowiek

normal

normalny człowiek

psychisch gesund

normalnie [normalɲe] ADV

normalnie zachowywać się

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

erwartungsgemäß

formalizm <gén ‑u, loc ‑zmie, sans pl > [formalism] SUBST m t. sout t. PHILOS

formalizm

Formalismus m t. sout

przesadny formalizm

übertriebener Formalismus sout

normalnieć <‑eje; perf z‑> [normalɲetɕ] VERBE intr sout

normalnieć

normal werden

normalnieć

zur Norm zurückkehren

anormalność <gén ‑ści, sans pl > [anormalnoɕtɕ] SUBST f sout

anormalność

Abnormität f

anormalność

Anomalie f

anormalność czyjegoś wzrostu

Abnormität der Größe von jdm

znormalizować [znormalizovatɕ]

znormalizować perf od normalizować

Voir aussi : normalizować

I . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VERBE trans

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VERBE pron

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich acc normalisieren

normalizator <gén ‑a, plur ‑orzy> [normalizator] SUBST m

normalizator JUR, TEC

Normer m

I . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VERBE trans

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; perf z‑> [normalizovatɕ] VERBE pron

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich acc normalisieren

normalizacja <gén ‑ji, plur ‑je> [normalizatsja] SUBST f

1. normalizacja (standaryzacja: procesów, wyrobów):

normalizacja

Norm[ier]ung f

2. normalizacja (unormowanie się: stosunków, sytuacji):

normalizacja

Normalisierung f

nienormalnie [ɲenormalɲe] ADV

nienormalnie reagować:

nienormalnie

unnormal

nienormalnie

anormal

nienormalnie

abnorm[al]