Traductions de „urachal“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

uraczyć [uratʃɨtɕ]

uraczyć perf od raczyć

Voir aussi : raczyć

I . raczyć <‑czy; imparf racz> [ratʃɨtɕ] VERBE trans

1. raczyć < perf u‑> sout (częstować):

raczyć kogoś czymś

jdn mit etw bewirten

2. raczyć iron (chcieć):

raczyć

belieben iron

raczyć

sich acc bequemen

nawet nie raczyłeś przeczytać

du bequemtest dich nicht einmal, es durchzulesen

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

weiß Gott, wo ...

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

keiner weiß, wo ... fam

II . raczyć <‑czy; imparf racz perf u‑> [ratʃɨtɕ] VERBE pron (delektować się)

raczyć się czymś

sich dat an etw gütlich tun

raczyć się czymś

etw genießen

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERBE trans sout

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERBE pron sout

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

I . urabiać <‑ia; perf urobić> [urabjatɕ] VERBE trans

1. urabiać (formować):

urabiać ciasto, glinę

kneten

2. urabiać fam (wpływać na):

urabiać charakter

formen

urabiać charakter

prägen

3. urabiać fam (pozyskiwać):

urabiać kogoś

auf jdn einwirken

urabiać kogoś

jdn bearbeiten fam

II . urabiać <‑ia; perf urobić> [urabjatɕ] VERBE pron

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

urabiać

geformt werden

urobiła się o niej pewna opinia

eine gewisse Meinung breitete sich acc über sie aus

2. urabiać fam (napracować się):

urabiać

schuften fam

strasznie się dzisiaj urobiłem przy tej przeprowadzce

bei diesem Umzug habe ich heute schrecklich geschuftet fam

uradzać <‑dza; imparf ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] VERBE trans perf

1. uradzać przest (ustalić):

uradzać

beschließen

uradzać

einen Beschluss fassen

nie mogliśmy nic uradzić

wir konnten keinen Beschluss fassen

2. uradzać slmt perf fam (udźwignąć):

uradzać

hochheben [können]

urastać <‑ta; perf urosnąć> [urastatɕ] VERBE intr

1. urastać:

urastać (stać się wyższym) (drzewo)

wachsen

urastać (człowiek)

heranwachsen

urastać (człowiek)

aufwachsen

urastać do rangi [lub rozmiarów] czegoś

die Ausmaße von etw annehmen

urosnąć w czyichś oczach

bei jdm an Ansehen gewinnen

2. urastać:

urastać (powiększyć się) (ciasto)

hochgehen

urastać (powiększyć się) (ciasto)

aufgehen

3. urastać:

urastać (powstać) (sterta)

anwachsen

urastać (powstać) (sterta)

sich acc stapeln

uraza <gén ‑zy, plur ‑zy> [uraza] SUBST f sout

uraza

Groll m sout

uraza

Ressentiment nt

żywić do kogoś urazę o coś

jdm etw nachtragen

bez urazy!

nichts für ungut!

nochal <gén ‑a, plur ‑e> [noxal] SUBST m fam (duży nos)

nochal

Zinken m fam

nochal

Gurke f fam