Traductions de „zamieniajac“ dans le dictionnaire polonais » allemand

I . zamieniać <‑ia> [zamjeɲatɕ], zamienić [zamjeɲitɕ] perf VERBE trans

1. zamieniać (wymieniać):

zamieniać

austauschen

zamieniać

[um]tauschen

zamieniać coś na coś

etw gegen etw umtauschen

zamienić z kimś parę słów

mit jdm ein paar Worte wechseln

2. zamieniać (zmieniać):

zamieniać

verwandeln

zamieniać

verändern

zamieniać kogoś/coś w coś

jdn/etw in etw acc verwandeln

zamienił stryjek siekierkę na kijek prov, zamienić byka na indyka prov

einen schlechten Tausch [o. ein schlechtes Geschäft] machen

II . zamieniać <‑ia> [zamjeɲatɕ], zamienić [zamjeɲitɕ] perf VERBE pron

1. zamieniać (dokonywać wymiany):

zamieniać się czymś [lub na coś]

etw gegen etw [ein]tauschen

zamieniać się z kimś miejscami [lub na miejsca]

mit jdm die Plätze tauschen

2. zamieniać (zmieniać się):

zamienić się w kogoś/coś

sich acc in jdn/etw acc verwandeln

zamieniam się w słuch

ich bin ganz Ohr

zamienny [zamjennɨ] ADJ

zamienny

austauschbar

zamienny

wechselbar

części zamienne

Ersatzteile ntpl

zamiennie [zamjeɲɲe] ADV

zamiennie

wechselweise

używać zamiennie

wechselweise verwenden

zamiennik <gén ‑a, plur ‑i> [zamjeɲɲik] SUBST m (substytut)

zamiennik

Ersatz m

margaryna jest zamiennikiem masła

Margarine f ist ein Butterersatz

zamienność <gén ‑ści, sans pl > [zamjennoɕtɕ] SUBST f sout

zamienność

Austauschbarkeit f

zamierać <‑ra; perf zamrzeć> [zamjeratɕ] VERBE intr

1. zamierać:

zamierać (cichnąć)

ersterben sout

zamierać (dźwięk, głos)

verklingen

zamierać (dźwięk, głos)

verhallen

2. zamierać:

zamierać (nieruchomieć) (człowiek)

erstarren

zamarł z przerażenia

er erstarrte vor Schreck[en]

3. zamierać:

zamierać (ustawać)

stocken

zamierać (ustawać)

zum Stillstand kommen

zamierać (życie gospodarcze)

zum Erliegen kommen

4. zamierać:

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

eingehen

zamierać (umierać) (żywe organizmy)

sterben

I . zamierzać <‑rza; perf zamierzyć> [zamjeʒatɕ] gén imperf VERBE trans

zamierzać

beabsichtigen

zamierzać

vorhaben

zamierzać coś zrobić

beabsichtigen [o. die Absicht haben] , etw zu tun

II . zamierzać <‑rza; perf zamierzyć> [zamjeʒatɕ] VERBE pron

zamierzać

[zum Schlag] ausholen

zamierzać się na kogoś

die Hand gegen jdn erheben

zamieszać <‑sza> [zamjeʃatɕ] VERBE trans perf

1. zamieszać (mieszać):

zamieszać

umrühren

2. zamieszać (wmieszać coś/kogoś):

zamieszać

verwickeln

być w coś zamieszanym

in etw acc verwickelt sein

I . zamieszkać <‑ka> [zamjeʃkatɕ]

zamieszkać perf od zamieszkiwać

II . zamieszkać <‑ka> [zamjeʃkatɕ] VERBE intr perf fig sout (uczucia)

zamieszkać

sich acc festsetzen

smutek zamieszkał w mym sercu

Traurigkeit f hat sich in meinem Herzen festgesetzt

Voir aussi : zamieszkiwać

I . zamieszkiwać <‑kuje> [zamjeʃkivatɕ] VERBE trans, intr

zamieszkiwać (mieć siedlisko) (ludzie)

sich acc niederlassen

zamieszkiwać (mieć siedlisko) (ludzie)

einziehen

zamieszkiwać (zwierzęta)

sich acc ansiedeln

II . zamieszkiwać <‑kuje perf zamieszkać> [zamjeʃkivatɕ] trans sout (wprowadzić się)

zamieszkiwać coś

etw bewohnen

zamieszkiwać coś

in etw dat wohnen

zamieszczać <‑cza; perf zamieścić> [zamjeʃtʃatɕ] VERBE trans sout (publikować w prasie)

zamieszczać

drucken

zamieszczać

veröffentlichen

zamieszanie <gén ‑ia, sans pl > [zamjeʃaɲe] SUBST nt

zamieszanie

Verwirrung f

zamieszanie

Durcheinander nt

robić zamieszanie

Verwirrung hervorrufen

zamiatać <‑ta; perf zamieść> [zamjatatɕ] VERBE trans

zamiatać

[aus]fegen

zamiatać

[aus]kehren

pozamieniać [pozamjeɲatɕ]

pozamieniać perf od zamieniać

Voir aussi : zamieniać

I . zamieniać <‑ia> [zamjeɲatɕ], zamienić [zamjeɲitɕ] perf VERBE trans

1. zamieniać (wymieniać):

zamieniać

austauschen

zamieniać

[um]tauschen

zamieniać coś na coś

etw gegen etw umtauschen

zamienić z kimś parę słów

mit jdm ein paar Worte wechseln

2. zamieniać (zmieniać):

zamieniać

verwandeln

zamieniać

verändern

zamieniać kogoś/coś w coś

jdn/etw in etw acc verwandeln

zamienił stryjek siekierkę na kijek prov, zamienić byka na indyka prov

einen schlechten Tausch [o. ein schlechtes Geschäft] machen

II . zamieniać <‑ia> [zamjeɲatɕ], zamienić [zamjeɲitɕ] perf VERBE pron

1. zamieniać (dokonywać wymiany):

zamieniać się czymś [lub na coś]

etw gegen etw [ein]tauschen

zamieniać się z kimś miejscami [lub na miejsca]

mit jdm die Plätze tauschen

2. zamieniać (zmieniać się):

zamienić się w kogoś/coś

sich acc in jdn/etw acc verwandeln

zamieniam się w słuch

ich bin ganz Ohr

zamiatacz(ka) <gén ‑a, plur ‑e> [zamjatatʃ] SUBST m(f)

zamiatacz ulic

Straßenkehrer(in) m (f)