Traductions de „groază“ dans le dictionnaire polonais » allemand

grosz <gén ‑a, plur ‑e> [groʃ] SUBST m

1. grosz (setna część złotego):

grosz

Groschen m

nie dać/nie wydać ani grosza

keinen Groschen [o. keine müde Mark fam ] geben/ausgeben

kupić coś za grosze

etw spottbillig kaufen fam

nie mieć [lub nie posiadać] za grosz czegoś

etw nicht für einen Groschen haben

wtrącać [lub wsadzać] swoje trzy grosze

seinen Senf dazugeben fam

zapłacić [wszystko] co do grosza

bis auf den letzten Heller bezahlen fam

być bez grosza [przy duszy]

keinen [roten] Heller [o. keine müde Mark] [mehr] haben [o. besitzen] fam

2. grosz fam (pieniądze):

grosz

Kohle f fam

grosz

Knete f fam

groza <gén ‑zy, sans pl > [groza] SUBST f

1. groza:

groza (niebezpieczeństwo: położenia, sytuacji)

Bedrohlichkeit f

groza (atmosfera grozy)

Unheimlichkeit f

2. groza (lęk):

groza

Grauen nt

groza

Furcht f

budzić grozę

Grauen erregen

kogoś ogarnia [lub przejmuje] groza

jdn erfasst [o. überläuft] ein Grauen

gromada <gén ‑dy, plur ‑dy> [gromada] SUBST f

1. gromada (zespół):

gromada

Schar f

gromada

Haufen m

gromada turystów

Touristenschar f

2. gromada BIOL:

gromada

Klasse f

wieloryb należy do gromady ssaków

der Wal m gehört zu der Klasse Säugetiere

3. gromada ASTRON:

gromada

Sternhaufen m

groszek <gén ‑szku, plur ‑szki> [groʃek] SUBST m

1. groszek CULIN (zielony):

groszek

Erbsen fpl

2. groszek BOT (pachnący):

groszek

Platterbse f

3. groszek gén. au pl (deseń):

w groszki

getupft

w groszki

mit Tupfen

grodzić <‑dzi; imparf ‑odź [lub ‑ódź]> [grodʑitɕ] VERBE trans

grodzić

abzäunen

grodzić

umzäunen

grodzić

abtrennen

grodzić

abteilen

groszak <gén ‑a, plur ‑i> [groʃak] SUBST m fam

groszak

Groschen m

wydać ostatnie groszaki

die letzten Groschen ausgeben

grono <gén ‑na, plur ‑na> [grono] SUBST nt

1. grono (grupa ludzi: ekspertów, przyjaciół):

grono

Kreis m

ścisłe grono

enger Kreis

grono nauczycielskie

Lehrkörper m

2. grono BOT:

grono

Traube f

winne grono

Weintraube f

groch <gén ‑u, plur ‑y> [grox] SUBST m

1. groch BOT:

groch

Erbse f

2. groch CULIN:

groch

Erbsen fpl

jak groch z kapustą

wie Kraut und Rüben fam

rzucać grochem o ścianę

tauben Ohren predigen

rzucać grochem o ścianę

in den Wind reden

3. groch (deseń):

w grochy

getupft

w grochy

mit Tupfen

grota <gén ‑ty, plur ‑ty> [grota] SUBST f

grota

Grotte f

grobek <gén ‑bka, plur ‑bki> [grobek] SUBST m fam

grobek

[kleines] Grab nt

zapomniany grobek dziecka

vergessenes Kindergrab nt

gromki [gromki] ADJ

gromki brawa

brausend

gromki brawa

tosend

gromki głos

Donner-

gromki głos

dröhnend

gromki krzyk

laut

grochy [groxɨ] SUBST

grochy plur < gén plur ‑chów> fam:

grochy

Tupfen mpl

bluzka w grochy

getupfte Bluse f

czarny materiał w białe grochy

schwarzer Stoff m mit weißen Tupfen

grobla <gén ‑li, plur ‑le> [grobla] SUBST f (wał ziemny)

grobla

Damm m

grobla

[Schutz]deich m

gromić <‑mi; imparf grom> [gromitɕ] VERBE trans

1. gromić < perf z‑> (karcić):

gromić ucznia, dziecko

tadeln

gromić ucznia, dziecko

zurechtweisen

2. gromić (zwyciężać):

gromić przeciwnika, wojsko

schlagen

gromić przeciwnika, wojsko

besiegen

gromko [gromko] ADV

gromko

laut

gromko

schallend

roześmiać się gromko

in schallendes Gelächter ausbrechen

grosik <gén ‑a, plur ‑i> [groɕik] SUBST m

grosik dim od grosz

grosik

Groschen m

grosik

wenig Geld nt

Voir aussi : grosz

grosz <gén ‑a, plur ‑e> [groʃ] SUBST m

1. grosz (setna część złotego):

grosz

Groschen m

nie dać/nie wydać ani grosza

keinen Groschen [o. keine müde Mark fam ] geben/ausgeben

kupić coś za grosze

etw spottbillig kaufen fam

nie mieć [lub nie posiadać] za grosz czegoś

etw nicht für einen Groschen haben

wtrącać [lub wsadzać] swoje trzy grosze

seinen Senf dazugeben fam

zapłacić [wszystko] co do grosza

bis auf den letzten Heller bezahlen fam

być bez grosza [przy duszy]

keinen [roten] Heller [o. keine müde Mark] [mehr] haben [o. besitzen] fam

2. grosz fam (pieniądze):

grosz

Kohle f fam

grosz

Knete f fam

grozić <‑zi; imparf groź> [groʑitɕ] VERBE intr

1. grozić:

grozić (straszyć) (człowiek)

drohen

grozić komuś czymś

jdn mit etw bedrohen

grozić komuś czymś

jdm mit etw drohen

grozić komuś, że...

jdm drohen, dass...

2. grozić:

grozić (zagrażać) (klęska, niebezpieczeństwo, więzienie)

drohen

groźba <gén ‑by, plur ‑by> [groʑba] SUBST f

1. groźba (pogróżka):

groźba

Drohung f

pod groźbą czegoś

unter Androhung von etw

ani prośbą ani groźbą

weder durch Bitten noch durch Drohen

2. groźba (niebezpieczeństwo: powodzi, wojny):

groźba

Gefahr f

groźba

Bedrohung f

groźny [groʑnɨ] ADJ

groźny przeciwnik

gefährlich

groźny sytuacja

gefährlich

groźny sytuacja

bedrohlich

groźny mina, głos

drohend