Traductions de „rozdíl“ dans le dictionnaire polonais » allemand

rozdać [rozdatɕ]

rozdać perf od rozdawać

Voir aussi : rozdawać

rozdawać <‑daje; perf rozdać> [rozdavatɕ] VERBE trans

rozdawać foldery, ulotki

verteilen

rozdawać foldery, ulotki

austeilen

rozdawać autografy

verteilen

rozdawać pieniądze

verschenken

rozdawać karty

geben

rozdawać karty

austeilen

Idiomes/Tournures:

rozdać coś hojną [lub szczodrą] ręką

mit vollen Händen austeilen

rozdz.

rozdz. skr od rozdział

rozdz.

Kap. nt

Voir aussi : rozdział

rozdział <gén ‑u, plur ‑y> [rozdʑaw] SUBST m

1. rozdział (część książki):

rozdział

Kapitel nt

osobny rozdział

ein anderes Kapitel

2. rozdział (podział):

rozdział

Aufteilung f

rozdział

Verteilung f

rozdział kosztów

Kostenverteilung f

3. rozdział (rozgraniczenie):

rozdział

Trennung f

rozdział

Teilung f

rozdział kościoła od państwa

Trennung von Kirche und Staat

sądowy rozdział majątkowy JUR

gerichtliche Gütertrennung f

4. rozdział fig sout (etap w rozwoju czegoś):

rozdział

Kapitel nt

rozdział

Abschnitt m

rozdział w historii teatru

ein Kapitel [o. Abschnitt] in der Geschichte des Theaters

5. rozdział sout (niezgoda):

rozdział

Trennung f

rozdział w rodzinie

Trennung in der Familie

rozdąć [rozdoɲtɕ]

rozdąć perf od rozdymać

Voir aussi : rozdymać

I . rozdymać <‑ma; perf rozdąć> [rozdɨmatɕ] VERBE trans sout

1. rozdymać (wybrzuszać):

rozdymać żagle

aufblähen

rozdymać żagle

aufblasen

rozdymać brzuch

aufblähen

2. rozdymać fig (nagłaśniać):

rozdymać incydent, sprawę

aufbauschen

II . rozdymać <‑ma; perf rozdąć> [rozdɨmatɕ] VERBE pron (powiększyć się)

rozdymać

sich aufblähen

balon bardzo się rozdął

der Ballon m blähte sich sehr auf

rozdół <gén ‑dołu, plur ‑doły> [rozduw] SUBST m sout

rozdół

Schlucht f

rozbić [rozbitɕ]

rozbić perf od rozbijać

Voir aussi : rozbijać

I . rozbijać <‑ja; perf rozbić> [rozbijatɕ] VERBE trans

1. rozbijać (powodować uszkodzenie, stłuczenie):

rozbijać szybę

zerschlagen

rozbijać szybę

einschlagen

rozbijać jajko

aufschlagen

rozbijać jajko

zerschlagen

rozbijać mur

zerstören

rozbijać mur

durchbrechen

rozbijać samochód

das Auto schrottreif [o. zu Schrott] fahren

rozbijać bank

die Bank sprengen

rozbijać coś w drzazgi fam

etw acc in Stücke hauen

2. rozbijać (rozgniatać):

rozbijać kotlety

klopfen

3. rozbijać (ranić):

rozbijać głowę

einschlagen

rozbijać głowę

verwunden

4. rozbijać (zwyciężać):

rozbijać armię

schlagen

5. rozbijać (podzielić coś):

rozbijać coś na etapy

aufteilen

6. rozbijać fig (powodować rozpad):

rozbijać rodzinę

die Familie zerstören

Idiomes/Tournures:

rozbijać namiot/obóz

ein Zelt/ein Lager aufschlagen

II . rozbijać <‑ja; perf rozbić> [rozbijatɕ] VERBE pron

1. rozbijać:

rozbijać (ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) (jajko, kieliszek, talerz)

zerschlagen

rozbijać (samochód)

einen Unfall haben

rozbijać (samolot)

abstürzen

2. rozbijać fam (bywać to tu, to tam):

rozbijać

sich acc herumtreiben fam

rozbijać się taksówkami po mieście

mit dem Taxi in der Stadt herumfahren fam