Traductions de „rezygnowanie“ dans le dictionnaire polonais » allemand

desygnowanie <gén ‑ia, sans pl > [desɨgnovaɲe] SUBST nt

1. desygnowanie écrit POL:

desygnowanie

Ernennung f

2. desygnowanie:

desygnowanie LING, MATH

Bezeichnung f

rezygnować <‑nuje; perf z‑> [rezɨgnovatɕ] VERBE intr

1. rezygnować (zrzekać się):

rezygnować

verzichten

rezygnować

zurücktreten

rezygnować ze spaceru

auf einen Spaziergang verzichten

on zrezygnował ze stanowiska

er ist von seinem Posten zurücktreten

on zrezygnował ze stanowiska

er hat seinen Posten geräumt

2. rezygnować (dawać za wygraną):

rezygnować

resignieren

rezygnować

aufgeben

ona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji

sie hat ihre eigenen Ambitionen nie aufgegeben

zrezygnowany [zrezɨgnovanɨ] ADJ

zrezygnowany mina:

zrezygnowany

resigniert

zrezygnowany

enttäuscht

zrezygnować [zrezɨgnovatɕ]

zrezygnować perf od rezygnować

Voir aussi : rezygnować

rezygnować <‑nuje; perf z‑> [rezɨgnovatɕ] VERBE intr

1. rezygnować (zrzekać się):

rezygnować

verzichten

rezygnować

zurücktreten

rezygnować ze spaceru

auf einen Spaziergang verzichten

on zrezygnował ze stanowiska

er ist von seinem Posten zurücktreten

on zrezygnował ze stanowiska

er hat seinen Posten geräumt

2. rezygnować (dawać za wygraną):

rezygnować

resignieren

rezygnować

aufgeben

ona nigdy nie zrezygnowała z własnych ambicji

sie hat ihre eigenen Ambitionen nie aufgegeben

drenowanie <gén ‑ia, plur ‑ia> [drenovaɲe] SUBST nt TEC

drenowanie

Dränieren nt

rezygnacja <gén ‑ji, sans pl > [rezɨgnatsja] SUBST f sout

1. rezygnacja (ustąpienie):

rezygnacja

Rücktritt m

złożyć rezygnację

den Rücktritt einreichen

złożyć rezygnację

zurücktreten

2. rezygnacja (zaniechanie):

rezygnacja

Verzicht m

rezygnacja

Absehen nt

rezygnacja z podstawowego prawa obywatelskiego JUR

Grundrechtsverzicht m

3. rezygnacja (zniechęcenie, apatia):

rezygnacja

Resignation f

rezygnacja

Entmutigung f

rezydować <‑duje> [rezɨdovatɕ] VERBE intr sout

rezydować

residieren

panowanie <gén ‑ia, sans pl > [panovaɲe] SUBST nt sout

1. panowanie (rządy):

panowanie

Herrschaft f

za czyjegoś panowania

unter jds Regierung [o. Herrschaft]

2. panowanie (kontrola):

panowanie

Beherrschung f

objąć panowanie

die Kontrolle übernehmen

stracić panowanie nad sobą

die Selbstbeherrschung verlieren

planowanie <gén ‑ia, sans pl > [planovaɲe] SUBST nt

planowanie czegoś

die Planung f einer Sache gén

planowanie płynności finansowej

Liquiditätsplanung f

planowanie przestrzenne

Raumplanung f

naturalne planowanie rodziny

natürliche Familienplanung f

olinowanie <gén ‑ia, plur ‑ia> [olinovaɲe] SUBST nt MAR

olinowanie

Schiffstauwerk nt

opanowanie <gén ‑ia, sans pl > [opanovaɲe] SUBST nt

opanowanie

Beherrschung f

dzięki opanowaniu

dank der Beherrschung

stracić opanowanie

die Beherrschung [o. Fassung] verlieren

stracić opanowanie

ausrasten fam

poszanowanie <gén ‑ia, sans pl > [poʃanovaɲe] SUBST nt sout

1. poszanowanie (szacunek):

poszanowanie dla kogoś/czegoś

Achtung f [o. Respekt m ] vor jdm/etw

2. poszanowanie (nienaruszanie):

poszanowanie prawa

Beachtung f der Gesetze

obetonowanie <gén ‑ia, plur ‑ia> [obetonovaɲe] SUBST m ARCHIT

obetonowanie

[Aus]betonierung f