Traductions de „impulsy“ dans le dictionnaire anglais » polonais

(Aller à polonais » anglais)

impulse [ˈɪmpʌls] SUBST

1. impulse (urge):

impulse

[nagła] ochota f

impulse

impuls m

to do sth on impulse

robić [perf z-] coś spontanicznie

2. impulse ELEC, PHYS, BIOL:

impulse

impuls m

3. impulse (motive):

the impulse behind sth

powód m czegoś

imply [ɪmˈplaɪ] VERBE trans

1. imply (suggest):

imply

dawać [perf dać] do zrozumienia

imply

sugerować [perf za-]

2. imply form (require):

to imply sth

pociągać [perf pociągnąć] za sobą

impugn [ɪmˈpju:n] VERBE trans form

impugn

kwestionować [perf za-]

impugn

podawać [perf podać] w wątpliwość

impure [ɪmˈpjʊəʳ, Am -ˈpjʊr] ADJ

1. impure (contaminated):

impure

zanieczyszczony

2. impure (mixed):

impure

z domieszką

3. impure littér (not pure):

impure

nieczysty

impute [ɪmˈpju:t] VERBE trans

to impute sth to sb

przypisywać [perf przypisać] coś komuś

to impute a crime to sb

przypisać komuś zbrodnię

imputed [ɪmˈpju:tɪd, Am -t̬ɪd] ADJ

1. imputed JUR:

imputed act

czyn m zarzucany

2. imputed ÉCON:

imputed costs

koszty mpl kalkulacyjne [lub przewidywane]

imputed value

wartość f przewidywana

palsy [ˈpɔ:lzi, Am ˈpɑ:l-] SUBST sans pl

palsy

paraliż m

cerebral palsy

porażenie nt mózgowe

impel <-ll-> [ɪmˈpel] VERBE trans

1. impel (drive):

impel

pobudzać [perf pobudzić]

2. impel (force):

impel

zmuszać [perf zmusić]

to feel impelled to do sth

czuć [perf po-] się w obowiązku coś zrobić

impale [ɪmˈpeɪl] VERBE trans usu pass

to impale sb on sth

nadziać kogoś na coś

impish [ˈɪmpɪʃ] ADJ

impish

szelmowski

I . impose [ɪmˈpəʊz, Am -ˈpoʊz] VERBE trans

impose

narzucać [perf narzucić]

impose law

ustanawiać [perf ustanowić]

to impose a tax upon sb

nakładać [perf nałożyć] na kogoś podatek

II . impose [ɪmˈpəʊz, Am -ˈpoʊz] VERBE intr

to impose (up)on sb

narzucać [perf narzucić] się komuś

impiety [ɪmˈpaɪəti, Am -ət̬i] SUBST sans pl

1. impiety (lack of respect):

impiety

bezbożność f

2. impiety (blasphemy):

impiety

bluźnierstwo nt

I . impress [ɪmˈpres] VERBE trans

1. impress usu pass:

to impress sb

wywierać [perf wywrzeć] na kimś wrażenie

to impress sb with sth

imponować [perf za-] komuś czymś

to be impressed with sth

być pod wrażeniem czegoś

2. impress (make realize):

to impress sth (up)on sb

uzmysławiać [perf uzmysłowić] coś komuś

3. impress (make remember):

to impress sth on [or upon] sb's memory

wbijać [perf wbić] coś komuś w pamięć

4. impress (press a mark):

impress

odciskać [perf odcisnąć]

II . impress [ɪmˈpres] VERBE intr

to fail to impress

nie sprawiać [perf sprawić] wielkiego wrażenia

to fail to impress

nie imponować [perf za-]