polonais » allemand

Traductions de „hutzelig“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

ustrzelić: Verbe transitif
wstrzelać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
hutnik: Substantif
strzelić
odstrzelić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
postrzelić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
wystrzelać: I. Verbe intransitif II. Verbe transitif
zastrzelić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
zestrzelać: Verbe transitif

Résultats dont l'orthographe est similaire : wstrzelić , ustrzelić , zestrzelić , zastrzelić , wystrzelić , postrzelić , odstrzelić , strzelić et hutnik

ustrzelić <‑li; imparf ustrzel> [ustʃelitɕ] VERBE trans perf sout

ustrzelić

schießen

ustrzelić zwierzynę

Wild schießen [o. erlegen]

I . wstrzelać <‑la; imparf ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VERBE trans

1. wstrzelać TEC:

wstrzelać

einschießen

wstrzelać metalowe kołki

Metalldübel einschießen

2. wstrzelać MILIT:

wstrzelać

einschießen

II . wstrzelać <‑la; imparf ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VERBE pron

1. wstrzelać fam (dopasować się do czyichś oczekiwań):

wstrzelać

sich acc anbiedern péj

wstrzelać

sich acc lieb Kind machen fam

2. wstrzelać MILIT:

wstrzelać

sich acc einschießen

hutnik <gén ‑a, plur ‑icy> [xutɲik] SUBST m

hutnik

Hüttenarbeiter(in) m (f)

strzelić [stʃelitɕ]

strzelić perf od strzelać

Voir aussi : strzelać

I . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VERBE trans SPORT

strzelać

schießen

strzelić trzecią bramkę

drittes Tor schießen

II . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VERBE intr

knipsen fam

strzelać

schnipsen

4. strzelać gén imperf:

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

zischen

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

brutzeln

5. strzelać (sięgać wysoko):

strzelać w górę (iskry, ogień)

[in die Höhe] schießen

strzelać w górę (iskry, ogień)

hochschießen

strzelać w górę (korek)

knallen

strzelać w górę (fontanna)

Wasser hoch steigen lassen

6. strzelać SPORT:

strzelać do bramki

ins Tor schießen

strzelać gola

ein Tor schießen

7. strzelać gén perf fam (wypalić):

strzelić coś bez namysłu

etw unüberlegt sagen

strzelić coś bez namysłu

mit etw herausplatzen fam

co ci strzeliło do głowy?

was ist [denn] in dich gefahren?

strzelić gafę

[bei jdm] ins Fettnäpfchen treten

8. strzelać fam (uderzyć kogoś):

strzelać

hauen

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] VERBE pron slmt imperf przest (pojedynkować się)

strzelać

sich acc duellieren

I . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imparf ‑wuj> VERBE trans

1. odstrzelić (oderwać strzałem):

odstrzelić

abschießen

odstrzelić

wegschießen

przypadkiem odstrzelił kawałek tynku

er schoss aus Versehen ein Stück Verputz weg

2. odstrzelić:

odstrzelił dwa wilki

er schoss zwei Wölfe [ab]

3. odstrzelić MIN:

odstrzelić

sprengen

II . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imparf ‑wuj> VERBE pron (bronić się strzelając)

I . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VERBE trans perf

postrzelić kogoś/coś w coś

jdn/etw an etw dat anschießen

postrzelić kogoś/coś w coś

jdn/etw durch einen Schuss verletzen

II . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VERBE pron perf

postrzelić

sich acc in etw schießen

postrzelić

sich acc durch einen Schuss verletzen

I . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE intr

1. wystrzelać (strzelić z broni palnej):

wystrzelać

schießen

wystrzelać

einen Schuss abgeben

2. wystrzelać:

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

in die Höhe schießen

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

stieben

wystrzelać (wznieść się w górę) (iskry)

sprühen

II . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE trans

1. wystrzelać (wyrzucić):

wystrzelać strzałę, pocisk

abschießen

2. wystrzelać (wysłać):

wystrzelać prom kosmiczny, rakietę

starten

3. wystrzelać (zużyć):

wystrzelać amunicję

verschießen

wystrzelać amunicję

verfeuern

I . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VERBE trans

1. zastrzelić (strzelając, zabić):

zastrzelić kogoś

jdn erschießen [o. niederschießen]

2. zastrzelić fig (wprowadzić w zakłopotanie):

zastrzelić

verblüffen

zastrzelić kogoś trudnym pytaniem

jdn mit einer schwierigen Frage in Verlegenheit bringen

II . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VERBE pron

zastrzelić

sich acc erschießen

zestrzelać [zestʃelatɕ] perf, zestrzelić [zestʃelitɕ] perf, zestrzeliwać [zestʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE trans

zestrzelać

abschießen

zestrzelać samolot

ein Flugzeug abschießen

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Traductions de „hutzelig“ dans le dictionnaire polonais » allemand

ustrzelić <‑li; imparf ustrzel> [ustʃelitɕ] VERBE trans perf sout

I . wstrzelać <‑la; imparf ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VERBE trans

1. wstrzelać TEC:

2. wstrzelać MILIT:

II . wstrzelać <‑la; imparf ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VERBE pron

1. wstrzelać fam (dopasować się do czyichś oczekiwań):

2. wstrzelać MILIT:

hutnik <gén ‑a, plur ‑icy> [xutɲik] SUBST m

strzelić [stʃelitɕ]

strzelić perf od strzelać

Voir aussi : strzelać

I . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VERBE trans SPORT

II . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VERBE intr

1. strzelać (oddawać strzał):

2. strzelać gén imperf (polować na):

3. strzelać gén imperf (pstrykać palcami):

4. strzelać gén imperf:

5. strzelać (sięgać wysoko):

6. strzelać SPORT:

7. strzelać gén perf fam (wypalić):

8. strzelać fam (uderzyć kogoś):

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] VERBE pron slmt imperf przest (pojedynkować się)

I . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imparf ‑wuj> VERBE trans

1. odstrzelić (oderwać strzałem):

2. odstrzelić:

3. odstrzelić MIN:

II . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imparf ‑wuj> VERBE pron (bronić się strzelając)

I . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VERBE trans perf

II . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VERBE pron perf

I . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE intr

1. wystrzelać (strzelić z broni palnej):

2. wystrzelać:

II . wystrzelać [vɨstʃelatɕ] perf, wystrzelić [vɨstʃelitɕ] perf, wystrzeliwać [vɨstʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE trans

1. wystrzelać (wyrzucić):

2. wystrzelać (wysłać):

3. wystrzelać (zużyć):

I . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VERBE trans

1. zastrzelić (strzelając, zabić):

2. zastrzelić fig (wprowadzić w zakłopotanie):

II . zastrzelić <‑li> [zastʃelitɕ] perf VERBE pron

zestrzelać [zestʃelatɕ] perf, zestrzelić [zestʃelitɕ] perf, zestrzeliwać [zestʃelivatɕ] <‑wuje> VERBE trans

Parcourir le dictionnaire

Liens vers des informations complémentaires

Réactions

Entraineur de vocabulaire

Synonyms

Mon historique de recherche