Traductions de „obličeje“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

oblicze <gén ‑cza, plur ‑cza> [oblitʃe] SUBST nt

1. oblicze sout (twarz):

oblicze

Antlitz nt sout

oblicze

Gesicht nt

w obliczu trudności

angesichts der Schwierigkeiten

w obliczu prawa

vor dem Gesetz

stanąć w obliczu śmierci fig

dem Tod ins Gesicht sehen fig [o. in die Augen blicken]

Janusowe oblicze

Januskopf m

2. oblicze (charakter):

ukazać prawdziwe oblicze

sein wahres Gesicht zeigen

obliczenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [oblitʃeɲe] SUBST nt

1. obliczenie (czynność liczenia):

obliczenie

Berechnung f

czekało nas jeszcze obliczenie wyników

die Berechnung der Ergebnisse stand uns noch bevor

obliczenie logarytmu

Logarithmenberechnung f

obliczenie płacy

Lohnabrechnung f

obliczenie przewidywalnych kosztów

Preiskalkulation f

obliczenie rentowności [lub opłacalności]

Rentabilitätsberechnung f

obliczenie wykładnika

Exponentialberechnung f

2. obliczenie (wynik obliczeń):

obliczenie

Berechnung f

obliczenie

Ergebnis nt

nasze obliczenia okazały się błędne

unsere Berechnungen erwiesen sich acc als falsch

obligacja <gén ‑ji, plur ‑je> [obligatsja] SUBST f gén. au pl

obligacja EKON, FIN

[Staats]anleihe f

obligacja EKON, FIN

Obligation f

obligacja EKON, FIN

Bond m

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung f

obligacja konwersyjna

Wandelobligation f

obligacja premiowa

Prämienbond m

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung f

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen fpl

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

I . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VERBE trans

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VERBE pron

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

obliczyć [oblitʃɨtɕ]

obliczyć perf od obliczać

Voir aussi : obliczać

I . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VERBE trans

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; perf obliczyć> [oblitʃatɕ] VERBE pron

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

oblig <gén ‑u, plur ‑i> [oblik] SUBST m

1. oblig:

oblig EKON, FIN

Schuldschein m f

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit f sout

oblig

Pflicht f

obligo [obligo] SUBST nt inv

obligo FIN, COMM

Obligo nt

obligo kredytowe

Kreditobligo nt

I . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VERBE trans

oblizać

ablecken

oblizać usta

die Lippen ablecken

II . oblizać [oblizatɕ] perf, oblizywać [oblizɨvatɕ] <‑zuje> VERBE pron

oblizać sobie palce/usta

sich dat die Finger/Lippen [ab]lecken

oblec¹ [oblets]

oblec perf od oblegać

Voir aussi : oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] VERBE trans perf

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acc umringen

oblegać coś

sich acc um etw drängen

obleźć [obleɕtɕ]

obleźć perf od obłazić

Voir aussi : obłazić

I . obłazić <‑zi; imparf obłaź perf obleźć> [obwaʑitɕ] VERBE trans

1. obłazić (o robakach):

obłazić

herumkriechen

obłazić

wimmeln

kota oblazły pchły

die Katze f wimmelte vor Flöhen

2. obłazić (odpaść, wytrzeć się):

obłazić

abgehen

obłazić

sich acc lösen

farba oblazła z samochodu

die Farbe f ging vom Auto ab

II . obłazić <‑zi; imparf obłaź> [obwaʑitɕ] VERBE intr fam (obchodzić kogoś lub coś)

obłazić

abklappern fam

obleźli całe miasto szukając butów

auf der Suche nach Schuhen klapperten sie die ganze Stadt ab fam