Traductions de „vôtre“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

votum [votum] SUBST nt

votum → wotum

Voir aussi : wotum

wotum <plur ‑ta, gén plur ‑tów> [votum] SUBST nt sing inv

1. wotum JUR:

wotum zaufania/nieufności

Vertrauens-/Misstrauensvotum nt

2. wotum RÉLIG:

wotum

Weihgeschenk nt

wotum

Weihgabe f

voto [voto]

primo/secundo voto écrit

erster/zweiter Familienname m

Ewa z Markowskich primo voto Grajewska, secundo voto Nowak écrit

Ewa, geborene Markowska, erst verheiratete Grajewska, später verheiratete Nowak

dotrzeć [dotʃetɕ]

dotrzeć perf od docierać

Voir aussi : docierać

I . docierać <‑ra; perf dotrzeć> [dotɕeratɕ] VERBE trans

1. docierać TEC (dopasowywać):

docierać samochód

einfahren

docierać łożyska

einlaufen [lassen]

dotarty silnik

warmgelaufener Motor m

2. docierać TEC (wygładzać papierem ściernym):

docierać metalową powierzchnię

mit Schleifpapier glätten

3. docierać fam (ucierać więcej):

docierać chrzanu

noch mehr reiben

4. docierać fam (dopasowywać do siebie):

docierać poglądy

sich dat anpassen

II . docierać <‑ra; perf dotrzeć> [dotɕeratɕ] VERBE intr

1. docierać (dochodzić, dostawać się):

po 3 godzinach dotarłem wreszcie do domu

nach drei Stunden traf ich endlich zu Hause ein

po długich poszukiwaniach dotarliśmy do właściwego lekarza

nach langem Suchen trafen wir auf [o. gerieten wir an] den richtigen Arzt

2. docierać (rozprzestrzeniać się):

docierać do czegoś

zu etw gelangen [o. vordringen]

gwar ulicy docierał aż do ostatniego piętra

der Straßenlärm m drang bis in den letzten Stock

docierać do kogoś fig

jdm bewusst werden

docierać do kogoś fig

zu jds Bewusstsein kommen

nie dotarło jeszcze do ciebie, że musisz się zmienić?

hast du noch nicht eingesehen, dass du dich ändern musst?

III . docierać <‑ra; perf dotrzeć> [dotɕeratɕ] VERBE pron

1. docierać:

docierać (zostać dotartym) (samochód)

eingefahren werden

2. docierać fam (dopasowywać się):

docierać

sich acc [aneinander] anpassen

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć perf od pocierać, trzeć

Voir aussi : trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; imparf trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VERBE trans

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich dat etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel m schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TEC:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; imparf trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VERBE pron

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich dat reiben

2. trzeć ZOOL:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VERBE trans

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich dat mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VERBE pron

pocierać się czymś

sich acc mit etw reiben

volley [volej] SUBST m

volley → wolej

Voir aussi : wolej

wolej <gén ‑a, plur ‑e> [volej] SUBST m SPORT

wolej

Volley m

wolej

Flugball m

otrzeć [otʃetɕ]

otrzeć perf od ocierać

Voir aussi : ocierać

I . ocierać <‑ra; perf otrzeć> [otɕeratɕ] VERBE trans

1. ocierać (osuszać):

ocierać ręce, usta

abwischen

ocierać ręce, usta

abtrocknen

2. ocierać (ranić):

ocierać kostkę

abschürfen

II . ocierać <‑ra; perf otrzeć> [otɕeratɕ] VERBE pron

1. ocierać (osuszać się):

ocierać

sich acc abwischen

ocierać

sich acc abtrocknen

2. ocierać (dotykać się):

ocierać

sich acc berühren

ocierać

sich acc reiben

3. ocierać fig (mieć kontakt):

otrzeć się o kogoś

mit jdm Bekanntschaft machen

otrzeć się o coś

etw dat begegnen

potraw <gén ‑u, plur ‑y> [potraf] SUBST m AGR

potraw

Grum[me]t nt

potruć [potrutɕ]

potruć perf od truć

Voir aussi : truć

I . truć <truje; imparf truj> [trutɕ] VERBE trans

1. truć < perf struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

besorgt machen

II . truć <truje; imparf truj> [trutɕ] VERBE intr fam

1. truć (nawijać):

truć

quatschen péj fam

2. truć (zrzędzić):

truć

[herum]nörgeln péj

truć komuś dupę vulg

jdn nerven

III . truć <truje; imparf truj> [trutɕ] VERBE pron

1. truć (popełniać samobójstwo):

truć

sich acc vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich acc über etw acc grämen sout