Traductions de „odrzuceniem“ dans le dictionnaire polonais » allemand

porzucenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [poʒutseɲe] SUBST nt sout

porzucenie

Verlassen nt

porzucenie

Aufgabe f

porzucenie mienia JUR

Abtretung f

odrzucać <‑ca> [odʒutsatɕ], odrzucić [odʒutɕitɕ] VERBE trans perf

1. odrzucać:

odrzucać (usuwać na bok)

wegwerfen

odrzucać (dyskwalifikować)

zurückweisen

odrzucać (dyskwalifikować)

nicht berücksichtigen

odrzucać troski na bok

Sorgen beiseite schieben [o. verdrängen]

2. odrzucać (podawać):

odrzucać piłkę

zurückwerfen

odrzucać piłkę

zurückschlagen

3. odrzucać (nie przyjmować):

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

ablehnen

odrzucać dar, ofertę, zaproszenie

zurückweisen

4. odrzucać (nie akceptować):

odrzucać warunki, wniosek

ablehnen

odrzucać warunki, wniosek

abweisen

odrzucać artykuł, książkę

ablehnen

odrzutowiec <gén ‑wca, plur ‑wcy> [odʒutovjets] SUBST m AVIAT

odrzutowiec

Düsenflugzeug nt

odroczenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [odrotʃeɲe] SUBST nt

1. odroczenie JUR:

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Vertagung f

odroczenie (posiedzenia, sprawy)

Verschiebung f

odroczenie (wykonania wyroku)

Aufschub m

odroczenie (wykonania wyroku)

Aussetzung f

odroczenie rozprawy głównej

Vertagung der Hauptverhandlung

odroczenie wydania orzeczenia sądowego

Aussetzung der Gerichtsentscheidung

2. odroczenie MILIT:

odroczenie

Zurückstellung f

odrodzenie <gén ‑ia, sans pl > [odrodzeɲe] SUBST nt

1. odrodzenie sout (odnowa):

odrodzenie

Wiedergeburt f

odrodzenie

Neugeburt f sout

odrodzenie

Erneuerung f

2. odrodzenie PHILOS, LIT, ARTS:

Odrodzenie

Renaissance f

odręcznie [odrentʃɲe] ADV

odręcznie

manuell

odręcznie

handgearbeitet

odręcznie

handschriftlich

formularz wypełniony odręcznie

mit der Hand [o. handschriftlich] ausgefülltes Formular

odrzynek <gén ‑nka, plur ‑nki> [odʒɨnek] SUBST m fam (skrawek)

odrzynek

Schnipsel nt lub m

odrzynek

abgeschnittener Fetzen m

odrzynek

Schnitzel nt lub m

odrzynek materiału

Stoffschnipsel m lub nt

odrzec się² [odʒets ɕe]

odrzec się perf od odrzekać się

podrzucać <‑ca> [podʒutsatɕ], podrzucić [podʒutɕitɕ] VERBE trans perf

1. podrzucać (rzucić w górę):

podrzucać piłkę

hochwerfen

podrzucać głową

dribbeln

kogoś aż podrzuca

jd geht in die Höhe

2. podrzucać (dorzucić):

podrzucić drzewa/węgla do ognia

Holz/Kohle nachlegen

3. podrzucać (podsuwać ukradkiem):

podrzucić komuś coś

jdm etw unterschieben [o. unterjubeln fam ]

4. podrzucać fam (podwozić):

podrzucić kogoś [do domu/szkoły]

jdn mit seinem Auto [nach Hause/in die Schule] fahren

5. podrzucać fam (dostarczać):

podrzucać komuś książkę

jdm ein Buch bringen

6. podrzucać fam (proponować):

podrzucać pomysł

eine Idee anbringen

odróżnienie <gén ‑ia, plur ‑ia> [odruʒɲeɲe] SUBST nt

w odróżnieniu od kogoś/czegoś

im Unterschied zu jdm/etw

odrętwienie <gén ‑ia, sans pl > [odrentfjeɲe] SUBST nt

1. odrętwienie (obojętność):

odrętwienie

Unempfindlichkeit f

odrętwienie

Lethargie f

popaść w odrętwienie

in Lethargie verfallen

2. odrętwienie MÉD:

odrętwienie

Erstarrung f

odrębnie [odrembɲe] ADV

odrębnie

getrennt

odrębnie

separat

odrapaniec <gén ‑ańca, plur ‑ańcy> [odrapaɲets] SUBST m

1. odrapaniec péj fam (obdartus):

odrapaniec

Penner(in) m (f) péj fam

odrapaniec

zerlumpter Kerl m

2. odrapaniec (zniszczony przedmiot):

odrapaniec

abgenutzter Gegenstand m

odrapańce

Plunder m péj fam

odrapańce

Krempel m péj fam

powinniśmy juz dawno wyrzucić te obdrapańce

wir hätten diesen Plunder schon lange wegwerfen sollen péj fam

podscenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [potstseɲe] SUBST nt THÉÂTRE

podscenie

Orchesterraum m