Traductions de „nastěhovat“ dans le dictionnaire polonais » allemand

następować <‑puje; perf nastąpić> [nastempovatɕ] VERBE intr

1. następować (stąpać):

następować na coś

auf etw acc treten

2. następować (pojawiać się kolejno):

następować

aufeinander folgen

ciąg dalszy nastąpi

Fortsetzung folgt

3. następować:

następować (dochodzić do skutku) (śmierć, zderzenie, zmiana)

erfolgen

następować (dochodzić do skutku) (śmierć, zderzenie, zmiana)

eintreten

powiedział, co następuje...

er sagte Folgendes ...

I . nastawać <‑taje; imparf ‑aj perf nastać> [nastavatɕ] VERBE intr

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

kommen

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen sout

nastawać (cisza)

eintreten

II . nastawać <‑taje; imparf ‑aj> [nastavatɕ] VERBE intr perf

1. nastawać fam (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; imparf ‑aj> [nastavatɕ] VERBE intr, impers perf (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastawać

sich ansammeln

nastawka <gén ‑ki, plur ‑ki> [nastafka] SUBST f TEC

nastawka

Regler m

następca (-czyni) <gén ‑cy, plur ‑cy> [nastemptsa] SUBST m (f) décl jak f w lp

następca (-czyni)

Nachfolger(in) m (f)

następca tronu

Thronfolger(in) m (f)

nastroić [nastroitɕ]

nastroić perf od nastrajać, stroić

Voir aussi : stroić , nastrajać

I . stroić <‑oi; imparf ‑rój> [stroitɕ] VERBE trans

1. stroić sout (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen fam

2. stroić sout (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. MUS (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

Idiomes/Tournures:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse fam ] schneiden

II . stroić <‑oi; imparf ‑rój> [stroitɕ] VERBE intr sout (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; imparf ‑rój> [stroitɕ] VERBE pron sout (ubierać się)

stroić

sich acc [aus]putzen

stroić

sich acc herausputzen fam

I . nastrajać <‑ja; perf nastroić> [nastrajatɕ] VERBE trans

1. nastrajać (nadawać właściwy ton):

nastrajać głos, instrument

stimmen

2. nastrajać (usposabiać):

nastrajać

stimmen

nastrajać kogoś nieprzyjaźnie do kogoś

jdn gegen jdn feindlich stimmen

3. nastrajać (wprowadzać w pewien nastrój):

nastrajać

stimmen

nastrajać

in eine bestimmte Stimmung versetzen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn fröhlich stimmen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn in fröhliche Stimmung versetzen

II . nastrajać <‑ja; perf nastroić> [nastrajatɕ] VERBE pron (usposabiać się)

nastrajać

sich acc einstimmen

nastrajać się przychylnie do czegoś (człowiek)

sich acc gegenüber etw dat freundlich einstimmen [o. einstellen]

nastrosz <gén ‑a, plur ‑e> [nastroʃ] SUBST m

1. nastrosz BOT:

nastrosz

Australheide f

2. nastrosz ZOOL:

nastrosz pawik

Abendpfauenauge nt

I . nastawiać <‑ia; imparf ‑aj> [nastavjatɕ], nastawić [nastavitɕ] perf VERBE trans

1. nastawiać (wysunąć):

nastawiać kołnierz

aufstellen

2. nastawiać (rozpocząć gotowanie):

nastawiać kawę, obiad

aufsetzen

3. nastawiać (wyregulować):

nastawiać budzik, radio, zegar

einstellen

nastawiać płytę

auflegen

nastawić ostrość aparatu fotograficznego

Bildschärfe der Fotokamera einstellen

nastawić odbiornik na stację

den Empfänger auf einen Sender einstellen

4. nastawiać (naprowadzić na właściwe miejsce):

nastawiać kość, ramię

einrenken

5. nastawiać (usposobić):

nastawić kogoś nieprzychylnie do kogoś

jdn gegen jdn negativ einstellen

6. nastawiać (przygotować):

nastawić coś pod kątem produkcji czegoś

etw auf Produktion von etw orientieren [o. ausrichten]

II . nastawiać <‑ia; imparf ‑aj> [nastavjatɕ], nastawić [nastavitɕ] perf VERBE pron

nastawiać się na coś

sich acc auf etw acc einstellen [o. ausrichten]

nastawnia <gén ‑ni, plur ‑ie> [nastavɲa] SUBST f TEC

nastawnia

Stellwerk[sgebäude] nt

I . nastrajać <‑ja; perf nastroić> [nastrajatɕ] VERBE trans

1. nastrajać (nadawać właściwy ton):

nastrajać głos, instrument

stimmen

2. nastrajać (usposabiać):

nastrajać

stimmen

nastrajać kogoś nieprzyjaźnie do kogoś

jdn gegen jdn feindlich stimmen

3. nastrajać (wprowadzać w pewien nastrój):

nastrajać

stimmen

nastrajać

in eine bestimmte Stimmung versetzen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn fröhlich stimmen

nastrajać kogoś pogodnie

jdn in fröhliche Stimmung versetzen

II . nastrajać <‑ja; perf nastroić> [nastrajatɕ] VERBE pron (usposabiać się)

nastrajać

sich acc einstimmen

nastrajać się przychylnie do czegoś (człowiek)

sich acc gegenüber etw dat freundlich einstimmen [o. einstellen]

nasturcja <gén ‑ji, plur ‑je> [nasturtsja] SUBST f BOT

nasturcja

Kapuzinerkresse f

nastarczać <‑cza> [nastartʃatɕ], nastarczyć [nastartʃɨtɕ] VERBE intr perf fam (nadążać)

nastarczać

nachkommen

nastarczać

ausreichen

nie mogę nastarczać z pieniędzmi na edukację dzieci

ich komme mit dem Geld für die Ausbildung der Kinder nicht nach