Traductions de „wywlokowac“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

dyslokować <‑kuje; imparf ‑kuj> [dɨslokovatɕ] VERBE trans MILIT

dyslokować

dislozieren

dyslokować oddziały

Truppen dislozieren

wyrokować <‑kuje; perf za‑> [vɨrokovatɕ] VERBE intr

1. wyrokować écrit (orzekać):

wyrokować w jakiejś sprawie

in einer [Rechts]sache entscheiden

2. wyrokować fig sout (przesądzać):

wyrokować o kimś/czymś

über jdn/etw entscheiden [o. urteilen]

wywnioskować [vɨvɲoskovatɕ]

wywnioskować perf od wnioskować

Voir aussi : wnioskować

wnioskować <‑kuje> [vɲoskovatɕ] VERBE trans

1. wnioskować < perf wy‑> sout (dedukować):

wnioskować z czegoś, że...

aus etw [schluss]folgern [o. schließen] , dass ...

wnioskować z czegoś, że...

aus etw den Schluss [o. die Schlussfolgerung] ziehen, dass ...

2. wnioskować < perf za‑> écrit (występować z wnioskiem):

wnioskować

beantragen

wnioskować

einen Antrag stellen

wnioskuję o wpisanie poprawki do ustawy

ich beantrage, dass die Berichtigungen in das Gesetz Eingang finden

zawnioskował o obniżkę czynszu

er beantragte eine Mietsenkung

wywlec [vɨvlets] perf, wywlekać [vɨvlekatɕ] <‑ka> VERBE trans fam

1. wywlec (wyciągnąć):

wywlekać ubranie z szafy

Kleider aus dem Schrank herausnehmen

wywlec kogoś z pokoju

jdn aus dem Zimmer schleppen fam

2. wywlec fig (ujawnić):

wywlekać coś na światło dzienne

etw ans [Tages]licht [o. an den Tag] bringen

blokować <‑kuje> [blokovatɕ] VERBE trans

blokować drogę:

blokować

[ver]sperren

blokować

blockieren

blokować dane INFOR

Daten sperren

ulokować [ulokovatɕ]

ulokować perf od lokować

Voir aussi : lokować

lokować <‑kuje; perf u‑> [lokovatɕ] VERBE trans

1. lokować sout (rozmieszczać):

lokować

unterbringen

ulokować kogoś w pokoju dwuosobowym

jdn in einem Doppelzimmer unterbringen

lokować w kimś swoje nadzieje

seine Hoffnungen auf jdn setzen

2. lokować FIN:

lokować pieniądze w obligacje skarbu państwa

[sein] Geld in Staatsanleihen anlegen

kolokować <‑kuje> [kolokovatɕ] VERBE trans

kolokować

kollokieren

I . rozlokować [rozlokovatɕ] perf, rozlokowywać [rozlokovɨvatɕ] <‑owuje> VERBE trans sout

rozlokować

unterbringen

II . rozlokować [rozlokovatɕ] perf, rozlokowywać [rozlokovɨvatɕ] <‑owuje> VERBE pron sout

rozlokować

einen Platz einnehmen

rozlokować

sich einquartieren

rozlokować się wygodnie w pociągu

einen komfortablen Platz im Zug einnehmen

I . zablokować [zablokovatɕ] perf, zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; imparf ‑kowuj> VERBE trans

1. zablokować (stanowić przeszkodę):

zablokować

sperren

przewrócone drzewo zablokowało ulicę

ein umgestürzter Baum m hat die Straße versperrt

2. zablokować ÉDIT:

zablokować

blockieren

opozycja polityczna zablokowała ustawę

die politische Opposition f hat das Gesetz blockiert

3. zablokować fam (zajmować miejsce):

zablokować

besetzen

zablokować etat

eine Stelle blockieren

4. zablokować TYPO:

zablokować

blockieren

5. zablokować EKON:

zablokować

sperren

zablokować konto

das Konto sperren

6. zablokować SPORT:

zablokować

blocken

bramkarz skutecznie zablokował strzał

der Torwart m hat den Schuss erfolgreich geblockt

7. zablokować TEC:

zablokować

abriegeln

II . zablokować [zablokovatɕ] perf, zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; imparf ‑kowuj> VERBE pron

1. zablokować TEC:

zablokować

sich acc verklemmen

w poślizgu zablokowały się koła samochodu

im Rutschen haben die Räder des Wagens blockiert

2. zablokować PSYCHO:

zablokować

sich acc verschließen

zablokować się pod wpływem stresu

sich wegen Stress verschließen

I . odblokować [odblokovatɕ] perf, odblokowywać [odblokovɨvatɕ] <‑owuje; imparf ‑owuj> VERBE trans

1. odblokować (udrożnić):

odblokować drogę, autostradę

frei geben

odblokować drogę, autostradę

Sperrung aufheben

2. odblokować TEC:

odblokować koła, kierownicę

Blockierung lösen

3. odblokować FIN:

odblokować konto

entsperren

II . odblokować [odblokovatɕ] perf, odblokowywać [odblokovɨvatɕ] <‑owuje; imparf ‑owuj> VERBE pron

1. odblokować (udrożnić się):

odblokować

frei werden

odblokować

nicht mehr gesperrt sein

2. odblokować TEC:

odblokować

Blockierung lösen

kierownica się odblokowała

die Blockierung f des Lenkrades löste sich

ewokować <‑kuje; imparf ‑kuj> [evokovatɕ] SUBST trans sout

ewokować

evozieren sout

ewokować wspomnienia zapachem

Erinnerungen mit einem Duft evozieren sout

rewokować <‑kuje; imparf ‑kuj> [revokovatɕ] VERBE trans

1. rewokować (odwołać przedstawiciela):

rewokować

abberufen

2. rewokować przest (unieważniać):

rewokować

widerrufen

rewokować

revozieren

rewokować sądy

Ansichten [o. Urteile] revozieren