Traductions de „abraço“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

abrazja <gén ‑ji, plur ‑je> [abrazja] SUBST f

1. abrazja GÉO (niszczenie wybrzeża przez fale):

abrazja

Abrasion f

abrazja

Abtragung f

2. abrazja MÉD (wyłyżeczkowanie):

abrazja

Abrasion f

abrazja

Ausschabung f

3. abrazja TEC:

abrazja

Abrasion f

abrazja

[abrasiver] Verschleiß m

wabiąco [vabjontso] ADV

wabiąco

[ver]lockend

żrąco [ʒrontso] ADV

żrąco

ätzend

działać żrąco

ätzend wirken

I . gorąco <gén ‑ca, sans pl > [gorontso] SUBST nt (upał)

gorąco

Hitze f

II . gorąco [gorontso] ADV

1. gorąco (ciepło):

gorąco

heiß

gorąco mi

mir ist heiß

na gorąco

sofort

na gorąco

auf der Stelle

wiadomości na gorąco

brandaktuelle Nachrichten fpl fam

2. gorąco (serdecznie) fig:

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

herzlich

gorąco oklaskiwać, pozdrawiać

leidenschaftlich

3. gorąco (niebezpiecznie):

robi się gorąco

es wird gefährlich

sytuacja robi się coraz bardziej gorąca

die Lage f wird immer gefährlicher

ladaco [ladatso] SUBST nt lub m inv sout

ladaco

Taugenichts m péj przest

I . babrać <‑brze [lub ‑ra]; imparf babrz> [babratɕ] VERBE intr fam

1. babrać (grzebać):

babrać

manschen fam

babrać

[herum]stochern fam

babrał z niesmakiem w gęstym sosie

er stocherte ohne Appetit in der dicken Soße herum

2. babrać (robić coś niedbale):

babrać

[herum]pfuschen

zamiast malować, tylko babrzesz po ścianie

anstatt zu malen, schmierst du nur an der Wand rum

II . babrać <‑brze [lub ‑ra]; imparf babrz perf u‑> [babratɕ] VERBE trans fam (brudzić)

babrać

beschmieren

babrać

bekleckern fam

ubabrać coś czymś

etw mit etw dreckig [o. schmudd[e]lig] machen fam

III . babrać <‑brze [lub ‑ra]; imparf babrz> [babratɕ] VERBE pron fam

1. babrać (robić coś powoli):

babrać

herumtrödeln fam

babrać się z czymś

mit etw herumtrödeln fam

babrać się z czymś

sich mit etw abmühen

od wczoraj babrze się z naprawą pralki

seit gestern plagt er sich mit der Reparatur der Waschmaschine ab

2. babrać < perf u‑> (brudzić się):

babrać

sich acc bekleckern fam

ubabrać się czymś

sich acc mit etw bekleckern [o. dreckig machen] fam

I . nabrać <‑bierze> [nabratɕ]

nabrać perf od nabierać

II . nabrać <‑bierze> [nabratɕ] VERBE trans perf

nabrać tchu [lub oddechu]

Atem schöpfen [o. holen] fig

nabrać wody w usta

sich acc in Schweigen hüllen

Voir aussi : nabierać

I . nabierać <‑ra; perf nabrać> [nabjeratɕ] VERBE trans

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

etw schöpfen

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

bekommen

nabierać (wprawy)

erlangen

nabierać (ogłady)

annehmen

nabrać zwyczaju

sich dat zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich dat angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać fam (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden fig

nabierać kogoś

jdn foppen

nabierać kogoś

zum Narren halten sout

nabierać kogoś

jdn reinlegen fam

5. nabierać fam (oszukiwać):

nabierać

prellen

nabierać

neppen fam

nabierać

reinlegen fam

II . nabierać <‑ra; perf nabrać> [nabjeratɕ] VERBE pron (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich acc betrügen [o. prellen] [o. reinlegen fam ] lassen

zabrać [zabratɕ]

zabrać perf od zabierać

Voir aussi : zabierać

I . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERBE trans

1. zabierać (brać sobie):

zabierać coś komuś

jdm etw [weg]nehmen [o. fortnehmen]

zabierać głos

das Wort ergreifen [o. nehmen]

zabierać komuś czas

jdn lange aufhalten

zabierać komuś czas

jdm die Zeit stehlen fam

zabrało mi to dużo czasu

das hat mich viel Zeit gekostet

2. zabierać (brać ze sobą):

zabierać

mitnehmen

zabrać tajemnicę do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen fam

3. zabierać (usuwać):

zabierać

wegnehmen

śmierć go zabrała

er hat den Tod gefunden sout

4. zabierać:

zabierać (mieścić) (autobus, samolot, statek)

aufnehmen

5. zabierać (zajmować):

zabierać za dużo miejsca (Schrank)

zu viel Platz einnehmen

II . zabierać <‑ra; perf zabrać> [zabjeratɕ] VERBE pron

1. zabierać (rozpoczynać coś):

zabierać się do czegoś

etw in Angriff nehmen

zabierać się do czegoś

sich acc an etw acc heranmachen fam

2. zabierać fam (być wobec kogoś stanowczym):

zabierać się za kogoś

sich dat jdn vornehmen [o. vorknöpfen] fam

3. zabierać gén perf fam (iść, jechać z kimś):

zabierać

mitgehen

zabierać

mitfahren

zabierać się z kimś do miasta/kina

mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen

zabierać się z kimś na wycieczkę

mit jdm einen Ausflug machen [o. unternehmen]

4. zabierać fam (wynosić się):

zabierać

abhauen fam

zabierać

verschwinden

zabieraj się stąd!

verschwinde [o. hau ab fam ] [von] hier!

zabieraj się stąd!

mach, dass du wegkommst! fam