Traductions de „bunic“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

bundz <gén ‑u, plur ‑e> [bunts] SUBST m REG CULIN

bundz

Schafskäsemasse f

baca wyrabia bundz dla turystów

der Schafshirt m stellt Schafskäse für die Touristen her

bulić <‑li; imparf bul; perf wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] VERBE intr, trans fam

bulić za coś

für etw blechen fam

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen fam

bunkier <gén ‑kra, plur ‑kry> [buŋkjer] SUBST m

bunkier

Bunker m

bungee [bandʒi] SUBST nt inv SPORT

bungee

Bungee nt

organizatorzy skoków na bungee

Organisatoren mpl von Bungeespringen

I . budzić <‑dzi; imparf budź> [budʑitɕ] VERBE trans

1. budzić < perf z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < perf o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; imparf budź perf o‑> [budʑitɕ] VERBE pron

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur f erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich acc regen sout

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung f /ein Wunsch m regt sich sout

bębnić <‑ni; imparf ‑ij> [bembɲitɕ] VERBE intr fam

1. bębnić < perf za‑> <[lub po‑]> (uderzać):

bębnić

trommeln

bębnić palcami po stole

mit den Fingern auf den Tisch trommeln

deszcz bębni o szyby

der Regen m trommelt an die Fensterscheiben

bębnić na fortepianie

auf dem Klavier klimpern fam

2. bębnić (powtarzać coś w kółko):

bębnić o czymś

etw ständig wiederholen

bębnić o czymś

unentwegt von etw reden

bębnić komuś nad uchem

jdm die Ohren voll blasen

I . bronić <‑ni; imparf broń> [broɲitɕ] VERBE trans

1. bronić (walczyć w obronie):

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [vor jdm/etw] schützen

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen

bronić czegoś do upadłego

etw bis zum Äußersten verteidigen

bronić tytułu SPORT

den Titel verteidigen

2. bronić (strzec):

bronić

[be]schützen

bronić

[be]hüten

bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem

jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen

bronić czegoś przed zniszczeniem

etw vor Zerstörung bewahren

bronić swoich interesów

seine Interessen verteidigen

broń Boże!

Gott behüte [o. bewahre] !

3. bronić (zabraniać):

bronić

verbieten

bronić

verwehren

bronić komuś wstępu

jdn den Zutritt verbieten [o. verwehren]

nikt ci tego nie broni

niemand verbietet dir das

4. bronić (odpierać zarzuty):

bronić swego zdania/stanowiska

seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [o. behaupten]

bronić pracy magisterskiej/doktorskiej

seine Magister-/Doktorarbeit verteidigen

5. bronić (usprawiedliwiać):

bronić

rechtfertigen

II . bronić <‑ni; imparf broń> [broɲitɕ] VERBE pron

1. bronić (walczyć w swojej obronie):

bronić

sich acc verteidigen [o. wehren]

2. bronić (strzec się):

bronić się przed kimś/czymś

sich acc vor jdm/etw hüten [o. gegen jdn/etw wehren]

bronić się przed czymś rękami i nogami fam

sich mit Händen und Füssen gegen etwas wehren

3. bronić (odpierać zarzuty):

bronić się przed zarzutami

sich acc gegen Vorwürfe verteidigen [o. zur Wehr setzen]

bronić się przed zarzutami

Vorwürfe zurückweisen

ona broni się w czerwcu (zdaje egzamin)

sie hat im Juni ihre Verteidigung [o. Disputation sout ]

4. bronić (usprawiedliwiać się):

bronić

sich acc rechtfertigen

dudnić <‑ni; imparf ‑ij, perf za‑> [dudɲitɕ] VERBE intr

dudnić (koła, pociąg)

dröhnen

dudnić (koła, pociąg)

dumpf rollen

dudnić (deszcz)

prasseln

dudnić (deszcz)

trommeln