Traductions de „posiedzenoe“ dans le dictionnaire polonais » allemand

(Aller à allemand » polonais)

posiedzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [poɕedzeɲe] SUBST nt

posiedzenie

Sitzung f

otworzyć/zamknąć posiedzenie

die Sitzung eröffnen/schließen

powiedzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [povjedzeɲe] SUBST nt

powiedzenie

Redensart f

powiedzenie

Ausspruch m

Idiomes/Tournures:

mieć wiele do powiedzenia

viel zu sagen haben

siedzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [ɕedzeɲe] SUBST nt

1. siedzenie (miejsce siedzące):

siedzenie

Sitz m

siedzenie

Sitzgelegenheit f

2. siedzenie fam (pośladki):

siedzenie

Hinterteil nt fam

siedzenie

Allerwerteste m fam

zasiedzenie <gén ‑ia, sans pl > [zaɕedzeɲe] SUBST nt JUR

zasiedzenie

Ersitzung f

posądzenie [posondzeɲe] SUBST nt

posądzenie o coś

Verdacht auf etw m

posądzenie o coś

Bezichtigung f einer S. gén

bezpodstawne posądzenie

grundlose Verdächtigung f

dopowiedzenie <gén ‑nia, plur ‑nia> [dopovjedzeɲe] SUBST nt LING

dopowiedzenie

Attribut nt

dopowiedzenie

nähere Bestimmung f

wypowiedzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [vɨpovjedzeɲe] SUBST nt

1. wypowiedzenie JUR:

wypowiedzenie

Kündigung f

dostać wypowiedzenie

die Kündigung erhalten

dostać wypowiedzenie

einen blauen Brief bekommen fig fam

dać komuś wypowiedzenie

jdm kündigen

wypowiedzenie umowy

die Kündigung des Vertrages

2. wypowiedzenie sout (deklaracja):

wypowiedzenie wojny

Kriegserklärung f

3. wypowiedzenie LING:

wypowiedzenie

Äußerung f

wypowiedzenie

Aussage f

wypowiedzenie

Satz m

wypowiedzenie pojedyncze/złożone

einfache/komplexe Aussage

upośledzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [upoɕledzeɲe] SUBST nt

1. upośledzenie MÉD (osłabienie):

upośledzenie

Beeinträchtigung f

upośledzenie

Störung f

upośledzenie słuchu

Schwerhörigkeit f

upośledzenie wzroku

Sehstörung f

2. upośledzenie MÉD (ograniczenie):

upośledzenie

Behinderung f

upośledzenie umysłowe

geistige Behinderung

3. upośledzenie sout gén lp (zacofanie):

upośledzenie

Rückständigkeit f

upośledzenie kraju pod względem gospodarczym

die wirtschaftliche Rückständigkeit des Landes

posiedzieć [poɕedʑetɕ]

posiedzieć perf od siedzieć

Voir aussi : siedzieć

siedzieć <‑dzi> [ɕedʑetɕ] VERBE intr

1. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> (znajdować się w pozycji siedzącej):

siedzieć

sitzen

siedzieć [cicho] jak mysz pod miotłą

mucksmäuschenstill sitzen fam

siedzieć na pieniądzach fam

im Geld schwimmen fam

siedzieć na pieniądzach fam

Geld wie Heu haben fam

siedzieć jak na szpilkach [lub na rozżarzonych węglach]

[wie] auf glühenden Kohlen sitzen

siedzieć z założonymi rękami

untätig dasitzen

2. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> fam (być, przebywać):

siedzieć

hocken fam

siedzieć

sitzen

3. siedzieć < perf po‑> fam (zajmować się):

siedzieć nad zadaniem matematycznym

an einer Rechenaufgabe sitzen

siedzieć nad książkami

über den Büchern sitzen

4. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> fam (być w więzieniu):

siedzieć

sitzen fam

5. siedzieć fam:

siedzieć (tkwić) (drzazga)

stecken

siedzieć (pokrywka, śrubka)

sitzen

6. siedzieć < perf prze‑> <[lub po‑]> ENS (powtarzać rok):

siedzieć

sitzen bleiben fam

siedzieć

nicht versetzt werden

posiadanie <gén ‑ia, sans pl > [poɕadaɲe] SUBST nt sout

posiadanie

Besitz m

wziąć coś w posiadanie

etw in Besitz nehmen

być w posiadaniu czegoś

im Besitz von etw sein

być w posiadaniu czegoś

etw in Besitz haben

przejść w czyjeś posiadanie

in jds Besitz übergehen

uwiedzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [uvjedzeɲe] SUBST nt

uwiedzenie

Verführung f

niedopowiedzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [ɲedopovjedzeɲe] SUBST nt

1. niedopowiedzenie (niejasności):

niedopowiedzenie

Unklarheiten fpl

2. niedopowiedzenie (przemilczenie):

niedopowiedzenie

Verschweigen nt

posiewny [poɕevnɨ] ADJ AGR

posiewny

Handlungen nach der [Aus]saat betreffend

dosiadywać <‑duje>, dosiedzieć [doɕedʑetɕ] VERBE intr perf

1. dosiadywać gén perf fam (posiedzieć):

dosiadywać

aussitzen

dosiadywać

aushalten

z trudem dosiedział na wykładzie do końca

mit Mühe saß er die Vorlesung bis zum Ende aus

2. dosiadywać slmt imperf:

dosiadywać (nie uciekać) (ptaki łowne)

aussitzen

jedzenie <gén ‑ia, sans pl > [jedzeɲe] SUBST nt

1. jedzenie (żywność):

jedzenie

Essen nt

jedzenie i picie

Essen und Trinken nt

coś do jedzenia

etw zum Essen

nadający się do jedzenia

essbar

nadający się do jedzenia

genießbar

ktoś nie tyka jedzenia

jd rührt das Essen nicht an

2. jedzenie (spożywanie):

jedzenie

Essen nt

jedzenie

Speisen nt sout

apetyt rośnie w miarę jedzenia

der Appetit m kommt beim [o. mit dem] Essen

nawiedzenie SUBST

Entrée d'utilisateur

nawiedzenie nt RÉLIG

Visitation f

nawiedzenie nt RÉLIG

Heimsuchung f

Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny RÉLIG

Mariä Heimsuchung