Traductions de „afmaken“ dans le dictionnaire allemand » polonais

ạb|haken VERBE trans

1. abhaken:

abhaken (loshaken)

zdejmować [perf zdjąć] z haka

abhaken (abhängen)

zdejmować [perf zdjąć]

2. abhaken (markieren):

abhaken

odfajkowywać [perf odfajkować]fam

abhaken

odhaczać [perf odhaczyć]fam

jdn in einer Liste abhaken

odhaczyć kogoś na liście

3. abhaken fig (einen Schlussstrich ziehen):

abhaken Affäre

zamykać [perf zamknąć]

abhaken Sache

załatwiać [perf załatwić]

das Thema ist für mich abgehakt

ten temat m jest dla mnie zamknięty

den habe ich schon abgehakt! fam

już go sobie odpuściłem! fam

I . ha̱ken [ˈhaːkən] VERBE trans (einhängen)

haken

zahaczać [perf zahaczyć]

haken

zaczepiać [perf zaczepić]

II . ha̱ken [ˈhaːkən] VERBE intr

haken (klemmen) (Tür)

zacinać [perf zaciąć] się

Idiomes/Tournures:

da hakt es fam

coś tu nie gra fam

Ha̱ken <‑s, ‑> [ˈhaːkən] SUBST m

1. Haken:

Haken (gebogenes Stück Metall, Kunststoff)

hak m

Haken (Handtuchhaken)

haczyk m

Haken (Kleiderhaken)

wieszak m

einen Haken schlagen (Hase)

kluczyć

mit Haken und Ösen fam

wszelkimi sposobami

2. Haken SPORT:

Haken

sierpowy m

3. Haken (Angelhaken, Zeichen):

Haken

haczyk m

hinter jedem Namen einen Haken machen

postawić haczyk przy każdym nazwisku

4. Haken fam (Schwierigkeit):

Haken

sęk m fig

die Sache hat einen Haken fam

w tej sprawie jest jedno ale fam

La̱ken <‑s, ‑> [ˈlaːkən] SUBST nt

Laken

prześcieradło nt

qua̱ken [ˈkvaːkən] VERBE intr

1. quaken:

quaken (Frosch)

rechotać [perf za‑]

quaken (Ente)

kwakać [perf za‑]

2. quaken péj fam (reden):

quaken

gadać fam

quak nicht immer dazwischen, wenn ich was sage!

nie gadaj zawsze wtedy, kiedy ja coś mówię! fam

sta̱ken [ˈʃtaːkən] VERBE trans allmd Nord

staken

odpychać żerdzią

fịcken [ˈfɪkən] VERBE trans, intr vulg

[jdn] ficken

pieprzyć się [z kimś] vulg

I . fụnken [ˈfʊŋkən] VERBE trans (per Funk übermitteln)

eine Nachricht/ein Signal funken

nadawać [perf nadać] wiadomość/sygnał drogą radiową

SOS funken

nadać sygnał SOS

II . fụnken [ˈfʊŋkən] VERBE intr

1. funken (Funken sprühen):

funken

iskrzyć [perf za‑] się

2. funken (senden):

funken

nadawać [perf nadać] przez radio

3. funken fam (funktionieren):

funken

działać

funken

funkcjonować

das Radio funkt wieder

radio nt znowu działa

III . fụnken [ˈfʊŋkən] VERBE impers fam

1. funken (verstehen):

endlich hat es bei ihm gefunkt

wreszcie to pojął

2. funken (Prügel geben):

noch eine Bemerkung und es funkt!

jeszcze jedna uwaga i oberwiesz! fam

3. funken (sich verlieben):

bei den beiden hat es richtig gefunkt

między tą dwójką naprawdę zaiskrzyło